Рецензия на «Стэрэатыпы. Байки старога Даминика на белорусском» (Вячеслав Старжинский)
А мяне надысь мінскі таксіст падмануў на нармальную такую суму. Уяўляеце, мяне падмануў, а малога майго не. Малы ўсеўся ў аўто і адразу кажа падазрона: а што гэта за белая штуковіна на шкле? Той бла-бла, хі-хі, падаткі адразу адсочваюць. Крыўдна дагэтуль, ну. Ежджалі мы ў Лебядзіны па адрэналіны.))) Цікава пішаце, але я таксама параіла б падзяліць на карацейшыя, асобныя главы. Так больш спадручна чытаць, вяртаючыся, і стылістыка можа быць розная. Ну і рэцэнзій больш назбіраеце. Има Иро 28.02.2019 23:33 • Заявить о нарушении
Шчырае вам дзякуй за заўвагі. Але што там у вас пра таксіста? Спачатку добра не зразумеў, а потым дайшло. Ці ж у таксістах справа? Гэта з дзяцінства ў нас сядзіць стэрэатып, што доктар добры, а міліцыянт злы. Усе мы - альбо людзі, альбо не.Як раз пра гэта і пішу ў главе пра дабро і зло.
Быў у мяне ў працы такі выпадак. Не захацеў чалавек мне заплаціць аж два рублі:лічыў замнога. Я і кажу - то і не плаці, але не думай што ты не крадзеш у мяне,заплаціш неўзабаве ў тры разы больш. - А што ты мне зробіш ?- пытаецца - Нічога я табе рабіць не буду, але заплаціш. Зарагатаў той пасажыр, ляснуў дзверкай і пайшоў задавалёны, што таксіста ашукаў. Пайшоў і не заўважыў, што пакінуў у таксі бутэльку гарэлкі, якая каштуе каля шасці рублёў. Будзе час і жаданне - перачытайце ўважліва главу пра дабро і зло. Гэта галоўнае, што хочацца данесці да людзей. Так усё проста. З павагаю Вячаслаў Вячеслав Старжинский 01.03.2019 11:29 Заявить о нарушении
У маім выпадку, Вячаслаў, гутарка йшла не пра два рублі і не пра шэсць, а нават не пра дваццаць шэсць, (але яшчэ не пра шэсцьдзесят) але я заплаціла. Ён мне тады яшчэ параіў нумар іншага таксі, у іх кажа, скідка, абратна за восем даедзеце.)))
Жартаўнік, ну. А вось у вас запыталіся пра "апошнюю рубашку", але вы не аддалі. Тая бутэлька, Вячаслаў, і была тою рубашкай. Вы павінны былі яе аддаць. Бачыце, як па-рознаму мы з вамі ўспрымаем дабро і зло. А ці ёсць у вашай матрыцы месца для цудаў? У звычайнай праграме няма. Мой малы гуляе зараз у кампутарную гульню і не можа прайсці аднаго складанага ўзроўня. Ён штораз выдаляе гульню, потым пачынае яе ізноў і ізноў. Ён верыць, што магчыма, сістэма забудзецца на гэты ўзровень і нейкім чынам прапусціць яго. Чалавек верыць у цуд. Има Иро 01.03.2019 16:56 Заявить о нарушении
Вельмі,вельмі,добра,што прачыталі яшчэ раз.
Аддаў я тую бутэльку. Але не таму хаму,а наступнаму пасажыру,які яе знайшоў у сябе пад нагамі. А той пабрэзгаваў і выставіў яе каля сметніка. Вось вам і цуд. Для тога небаракі, які яе там знайшоў потым. Можа яна яму жыцце выратавала? Ці наадварот? Хто ведае? Дарога,скрыжаванні... З павагаю Вячаслаў Вячеслав Старжинский 01.03.2019 18:28 Заявить о нарушении
Перейти на страницу произведения |
