Рецензия на «Ее звали Гитлер» (Ольга Анцупова)

Кожны з нас аддае тое, што увабраў у сябе, што атрымаў... А выпрабаваныя перажыванні, перажытае гора - мяняюць псіхіку чалавека назаўжды. Змяняюць яго светапогляд, мяняюць яго характар​​...

Вось таму покаленьне тых, хто перажыў блакаду Ленінграда, валодае асаблівай псіхікай. І прадаўжаюць баяцца голад да гэтага часу, калi запасаюцца кансервамі і іншымі прадуктамі па максімуму, хоць і не здольныя ўсё гэта з'есці. Я ведаў бабулю, ў падвале якой у 2008-м годзе захоўвалася кансервацыя, якую яна зрабіла яшчэ ў 1988-м.

Тыя, хто перажыў бездамоўе і навучыўся выжываць на вуліцы - валодаюць асаблівай псіхікай. Іх ужо не напалохаць бяздомнасьцю, таму яны лёгка пакідаюць прытулак і ідуць на вуліцу, калі ў прытулках да іх звяртаюцца без любасьці, звяртаюцца як да жывёл, якія павінны быць ўдзячныя за тое, што ім далі прытулак... І яны ўжо не ўмеюць будаваць адносіны, і не ўмеюць захоўваць чы берагчы іх, - так, як гэта ўмеюць хатнія... Затое яны ўмеюць лёгка заводзіць знаёмствы, і хутка збліжацца.

Тыя, хто перажыў гвалт і фізічнае здзекаванне - таксама мяняюцца назаўжды. Яны перастаюць гэтага баяцца, а нават наадварот, могуць цяпер самі здзекавацца над іншымі - бо цяпер ведаюць, што гэта не так страшна, як здаецца раней. Хоць з другога боку - такім чынам яны дзеляцца сваім болем з навакольнымі... Калі яны дзеляцца ім, то ім становіцца лягчэй, калі ім не адпавядаюць такім жа насіллем, а адказваюць любоў... Не проста церпяць, а менавіта любяць.

А бабулю Гітлер ніхто не любіў, таму што яе ня спрабавалі зразумець... Калі б яе любілі - яна б не была гэткай злоснай. Яна б стала добрее...

Учора я пазнаёміўся з дзяўчынай. Да яе мне здавалася, што я ўжо не здольны ўлюбляцца... Але яна здолела зачапіць у маёй душы нешта. Я напісаў пра яе споведзь: http://www.proza.ru/2017/01/23/2527 - і зараз хачу напісаць свае разважанні пра яе... Напісаць, чаму яна здолела так моцна паўплываць на мяне.

Братислав Либертус Свидетель   24.01.2017 12:11   •   Заявить о нарушении