Рецензия на «Хата - на бел» (Валерий Ясень)

О! Вітаю ў клюбе хаацічаскіх адмарозкаў.
У мяне некалькі год таму муж прысніў нейкі дзівачны сон, таму мы вымушаныя былі ехаць у лістападзе па першым снезе на могілкі ўсіх ягоных продкаў. Якіх у яго дахалеры па ўсёй вобласці.
Мы двое содняў сумленна мясілі ўтраёх гэтую снегавую кашу па закінутых вёсках, хутарах і цвінтарах, пазамярзалі да костак, а майму дзіцяці нейкая дзікаватая котка амаль не выдрала вока.
Машына ў мяне да такой ступені дзівачная і старая, што ўсе мае знаёмыя ўвогуле не разумеюць, чаму і як я рызыкую на ёй ежджаць, але я рызыкую, бо да мяне ў снах прыходзіць адзін чалавек і расказвае, што трэба наладзіць, замяніць, ці на што звярнуць увагу.
Але распавядаць пра гэта я не наважылася, толькі вам па сакрэту.
Шчаслівай будоўлі.
Кашмар.

Има Иро   30.09.2019 00:28     Заявить о нарушении
Дзякуй!
Вельмі прыемна, першы водгук!
За клюб дзякуй! :)
________________
А мне сёньня сьніўся чалавек. Папрасіў падпісацца ў нейкай паперцы. Казаў, - заўтра прыйду. - То быў сьмяротны прысуд. Мне не хацелася вось так проста каб усё адбылося - “заўтра прыйду за табой.” І што, сядзі, чакай яго? Ага, зараз! Стаў шукаць дзе схавацца. Першая думка была пра хату... :) Ужо ня ведаю што і думаць. :) Дарэчы, быў то афіцэр вэрмахту.

Два дні апошніх правёў на хаце. Гляджу па баках, пад ногі, у неба. Ахутвае ветрык, пахі, гукі. Пэўныя адчуваньні, пачуцьці. Куды не глянь, на чым не спыні позірк, думку, - аб гэтым напісаў, і аб гэтым напісаў. Усё было занатавана як ёсьць, нічога не прапусьціў. Ранкам сёньня зноў атрутнае ліхтарнае сьвятло, боты... :) І гэта ўсё занатавана. Запісаў цалкам сваю рэчаіснасьць, у якой жыву. Дарэчы і тыя могілкі існуюць і там дзе апісана. Але самому наведаць іх не давялося.

Валерий Ясень   30.09.2019 08:11   Заявить о нарушении
Смяюся.)))
Я адначасова з чытаннем вас сёння ўначы спрачалася ў сеціве з дзядзькай фольксдойчэ з нагоды Regiment Brandenburg-800.
Ён сёння сам сабе смяротны прыгавор падпісаў.
Тут адное з двух: альбо вы шпіёнілі, альбо вы чуллівыя. Шпіёніць вам няма калі, відавочна, значыцца чуллівыя.

Цюльпаны пасадзілі? Не? Садзіце, пара.

Има Иро   30.09.2019 21:46   Заявить о нарушении

Перейти на страницу произведения
Перейти к списку рецензий на это произведение
Перейти к списку рецензий, полученных автором Валерий Ясень
Перейти к списку рецензий, написанных автором Има Иро
Перейти к списку рецензий по разделу за 30.09.2019