(Семенланы Джырчы Исмаилгъа)
Уллу алам чархын бурад сормайын,
Адам улу бойсунады бурмайын,
Ёлюм ачыу ийилтеди шартына,
Бир алгъанын къайтармайын артына.
Бу ачыуну мен да кёрдюм, сынадым,
Джан - атамы ёлгенине чыдадым,
Тар къабырда джатханына юрендим,
Ачы кюуню сёзлерине тиллендим.
Ата юйюм худжу къалыб, атылды,
Къуанч халым мыдахлыкъгъа батылды,
Джакъсыз болуб джангызлыкъда арыдым,
Ёксюзлюкню не болгъанын таныдым.
Туз джыламукъ кёз джингкими джабханлай,
Джаным ауруй хар бир тангым атханлай,
Ургъан джелде, къачхы талча, бюгюлдюм,
Насыб кюнню къайтырындан тюнгюлдюм.
«Атам» - десем ачы джарам ашлана,
«Атам» - десем джюрек ауруу башлана,
Ёхдем башым, онгсуз кибик ийиле,
Мыдах ангым сагъышлагъа кёмюле.
«Эл иеси» - деученелле атынга,
Багъа бере сени асыл шартынга,
Джыр джырласанг - алтын сынджыр тизгенлей,
Зикир этсенг - джюреклени эзгенлей.
Ёлгенинге джеталмадым, кенг къалыб,
Ахыр сёзню эшталмадым, кёл алыб,
Разылыгъынг башхаладан айтылды,
Кёзлериме морсул кюрен тартылды.
Къаты джашау санларынгы эмгенлей,
Хар кюнюнгде джарсыулагъа кёмгенлей,
Тюзлюк излей, тюзлюк сакълай, арымай,
Ёлюб кетдинг, джарлы атам, джарымай.
Ёлюм ачыу джюрегими джигинде,
Ёлюм джорукъ джашауму ичинде,
Манга къадар этеригин этгенди,
Джохар атам джер тереннге кетгенди.
Джылау этиб, джылау сени къайтармаз,
Бу ачыуум энди кёлден таркъаймаз,
Ёлюм ачыу хар кимге да джетерик,
Джер джюзюнден хар бир джан да кетерик.
Энди барды мыдахлыкъдан хапарым,
Джангыз тюшдед, атам, сени табарым,
Джангыз кёлдед энди сени джашарынг,
Джан садакъа, джан садакъа ашарынг.
Ёлюм – залим джыламукъну кёрмезди,
Къадар – залим артыкъ ёмюр бермезди,
Ачы джорукъ джазылгъанды аламда,
Анга тёзюу, аны чегиу – адамда.
20. 10.1981. Терезе.