Услед усему

Поўня…

Ўспыхнуў ружовым –
 наш сад…
І ў кіпенне дрыготкім, да ног - 
тваіх
ясь…
Скрозь заломы галін
проникая стократ,
нібы прывіды –
блікі
нясе наўздагад…

Услед
усему.

Ветрам ўслед…
 
Сэрцу ўслед…

... Жыццю ўслед.