Ніадкуль прыходзяць вершы,
Самі ладзяцца радкі.
Прылятае слова першым –
Жвавым ветрыкам з ракі.
Задаецца хутка тэма,
Забаўляецца душа.
Заахвочана дылемай –
Казкай зорнага каўша.
Кружыць думка, казка ўецца,
Задаецца роўны тон.
Муза-шкодніца смяецца –
Даспадобы камертон.
Тонкай нітачкай сюжэту
Спусташаецца запас.
Напішу я казку гэту,
Папрацую без параз.
Ніадкуль прыходзяць думкі,
Словы складзены ў радкі.
Новай казкі чую гукі,
Не дазволяць спаць гудкі.