Renzo Pezzani
Io son la Primavera
Lucciole belle, venite da me,
son principessa, son figlia di re.
Ho trecce d’oro filato fino,
ho un usignolo che canta su un pino,
una corona di nidi alle gronde,
una cascata di glicini bionde,
un rivo garrulo, limpido, fresco,
fiori di mandorlo, fiori di pesco.
Ho veste verde di vento cucita,
tutta di piccoli fiori fiorita;
occhi di stelle nel viso sereno,
dolce profumo di viole e di fieno;
Lucciole belle, venite da me,
son principessa, son figlia di re.
WIOSNA TO JA
Chodzcie tu do mnie, swietliki, raz-dwa!
Cora krolewska, ksiezniczka- to ja.
Od brzoz warkocze mam zlote, miekkie,
spiewa mi slowik na sosnie piosenki.
Z gniazd sie jaskolczych korona moja sklada,
pieni sie bialych glicynii kaskada.
Strumyka czysty nurt w dal razno plynie,
kwitna migdaly juz, kwitna brzoskwinie.
Wiatrem podszyt; mam suknie zielon;,
mnostwem kwiatuszkow kwieciscie zdobion;.
Oczy to gwiazdy na niebie laskawym,
fiolkow mam slodycz i won skoszonej trawy.
Chodzcie tu do mnie, swietliki, raz-dwa!
Cora krolewska, ksiezniczka- to ja.
И здесь:
https://stihi.ru/2022/05/13/7749
Русский перевод Ольги Анисимовой:
http://proza.ru/2022/04/26/1620