Йомак
Шыже велеш Чик ден Чир пасу ;мбалне чо;ештылыт. Кенета шем пыл кечым петырыш. Й;р чот опта. Мардеж п;рткайык-влакым ;лык волта – к;шк; к;зыкта, камвозаш веле кодын. Чик ден Чир м;гырен шортыт. Кенета Чик кугу ломбым ужо: «Чир, ломбо мыланна укшыжым р;за», –вашештыш. Чынак, мардеж ломбо лышташым р;зен шога. П;рткайык-влак , пытартыш вийыштым поген, ломбо деч авыртышым йодыт. «Толза к;ргышкем», – пуше;ге пелештен да лаштыра лышташ коклашке шылтен.
Шем пыл умбак кайыш. Чевер кече шыргыжалын ончале. Кайык-влакын угыч мурышт йо;га. Чик ден Чир ночко пуныштым р;залтышт. «Тау, ломбо тыланет», – тауштымек, нуно теле вашеш е;-влак деке чо;ештеныт.
– Шошым тендам вучем, уло кумылем ден полшем, – ласкан пелештен, Чик ден Чирым ужатен. Ломбо пасу покшелне шкетынак кодын.
Теле эртен, угыч шошо толын шуо. Адакат Чик ден Чир пасуш чо;ештен тольыч. Шкет шогышо Ломбо ош пеледыш дене пеледалтын. Лышташыжым р;зен, нуным уэш вашлийын. П;рткайык-влак пыжашым опташ вашкеныт. Т;рл; пырчым, шудым, мамыкым погымек, ломбо укшышто пыжашым оптеныт. Изиш лиймек, ала-к; й;кым пуэн. Изи п;рткайык-влак, муным пудыртен, поче-поче ош т;няш лектыныт. Ломбо чот куанен, «кушташ» т;;алын. Изи колой-влакын «Чик-чирик-чик-чир» й;к-й;анже йырваш шоктен. Чик ден Чир куанен йывыртеныт.
Тылеч вара шкет шогышо ломбо ш;лыкан лийын огыл.
Йоча-влаклан йодыш: « Кайык дене пуше;ге келшен кертыт мо?»