Ойлымаш
Петюй ден Микуш изи годсек пырляк кушкыныт. Южгунам вурседылыныт, ик-кок кече мутланенат огытыл. Вес кечын адакат к;неныт. Йокрокланен кошташ пеш й;с;!
Ик кечын, чот вурседылмек, кредалаш пижыч. Тиде жапыштак к;дырчан пыл ала-кушеч толын лекте. Коктынат м;;г; куржын колтышт.
Петюй окнаш онча. Уремыште лакыв;д те;ыз гай ташлен. Микуш деч посна пеш йокрок, шке семынже к;ным; нерген шонен шинча.
Й;р пытыш – чевер кече ончале. Петюй уремыш куржын лекте. Леваш омсам почын, кок кермычым лукто. Кермыч-влакым леваш ончылно в;дыш пыштыш. Микуш окнаште йолташыжым ужо. Почешыже писын лекте, тудат леваш гыч кермычым лукто. Микуш шоналтыш: «Молан кермычшым луктын, мыйын ончык кудалтынеже ала-мо?»
Микуш кермычым в;дыш пыштыш. Почешыже Петюат ок код– кок кермычым уэш лукто. Микуш – кок кермычым, Петюат– кок кермычым. Мотор корным ыштен шуктышт.
Петюй мутым лукто: «Тыныслык але сар?»
–Тыныслык, – Микуш кидшым шуялтыш.
«Тыныслык к;вар» адакат йолташыш савырыш.