Жанчына, мужчына

Анатоль Кудласевич
Жанчына, мужчына…
Я — вольны чалавек. Вось і магу разважаць на розныя праблемы. Вось пятрушка. Толькі што знайшоў у этэмалогіі слоў. Не ведаю, ці зразумееце з наскоку? Здаецца, што ўсё проста, але гэта не так. Не ўсе ўзяджаюць. І не ўсе ўедуць…
Вось усяго два словы на розных мовах, на рускай і беларускай. “Жанчына, Мужчына — Женщина и мужщина». Усяго два словы.  Прыгледзімся да этэмалогіі гэтых словаў. На рускай “муж-Чина», ¬«Женщ-ина», а цяпер вазьём гэтыя ж словы на роднай мове «Муж-Чына», «Жан-Чына», - адчуваеце, што «мужЧына», што «ЖанЧына» = Чыны вышэйшай іерархіі? І Муж = чына — вышэйшай іерархіі, і жан=чына. А цяпер разгледзім рускія аналогіі гэтага ж слова: Мужчына = мужчина, женщина… Асабліва другое рускае слова “Жен-ШЧІ-на”, калі ў беларускай мове МУЖ-ЧЫНА, і ЖАН-ЧЫНА, напрамую прастуюць  і выходзяць да вытокаў, то ў рускай мове гэта адбываецца, як бы апасрэдавана: “Муж-чина», «Жен-ШЧИ-на», — вось гэты суффикс, ци прэфикс, я не лингвист, а паэт, гаворыць пра тое, што русская жанчына не можа напрамую падняцца да неба, як гэта робіць любая беларуска. Вы зразумелі, што я хацеў сказаць, ці вам яшчэ трэба нешта тлумачыць?