Куковала зязюля...

Изабелла Глиноецкая
Вспомнился случай из детства.

Так сложилось, что в 1948 году меня определили в 5-й класс польской школы в г. Гродно. «Польской» школа считалась потому, что в ней было изучение польского языка. Преподавание велось на русском языке, а белорусский язык был обязательным предметом. И вот на уроке языка «беларускага» - диктант. На следующем уроке, получив тетрадку, вижу огромный, красный, жирный кол!  Каждое слово учитель перечеркнул и подчеркнул красным по три раза!.. А 4-й класс я окончила с похвальной грамотой в г. Горьком.
 
До конца урока «поливала» несчастный диктант слезами. Дома бабушка смогла меня успокоить. Потом, она помогла мне выучить к уроку литературы стихотворение «Кукавала зязюля у зялёным лесе, гадавала матуля дачушку Алесю...» и была первой слушательнице, что очень важно. На уроке литературы я вызвалась отвечать, звонко продекламировала и получила – 5! Самолюбие было удовлетворено... Выучить белорусский не было суждено – оканчивала 5 класс снова в Горьком, но, как только слышу разговор с характерным акцентом на душе становится теплей. Правда, в 5-7 классах частенько меняла местами буквы "о" и "а"...

Янка Купала... Далее - без лишних слов.



Янка Купала. Кукавала зязюля... (1935)

Кукавала зязюля
У зялёным лесе,
Гадавала матуля
Дачушку Алесю.

Гаманіў бор сасновы
Ўвечары і ранкі,
Над калыскай ліповай
Пела калыханкі.

— Спі, засні, мая дзетка,
Птушкі ўжо заснулі,
Спі, засні, мая кветка,
Люлі, люлі, люлі.

Спі, не ведай трывогі,
Надыдзе часінка, —
На свае ўстанеш ногі,
Мая ты дзяўчынка.

Будзеш кужаль ты прасці,
Будзеш ткаці кросны,
Выглядаць долі, шчасця
Ў маладыя вёсны.

Кукавала зязюля
У зялёным лесе,
Не згадала матуля,
Што выйдзе з Алесі.

Як набралася моцы
Матчына дачушка,
Паляцела да сонца
Пералётнай птушкай.

Паляцела дзяўчына
Самалётам гонкім
Над шчаслівай краінай,
Над роднай старонкай.

Адчыняе вароты
Нябесным маршрутам
Ці, як ястраб, з высотаў
Скача з парашутам.

I да сонца праз хвілю,
А ўсё вышай, вышай!
Самалётавым крыллем
Воблакі калыша.

Стара маці днём, ночкай
Марыць ля аконца:
Ужо к прасніцы дочка
Не зляціць з-пад сонца.

Кукавала зязюля
У зялёным лесе,
Не згадала матуля,
Што выйдзе з Алесі.