(польский оригинальный текст см. под переводом)
«Urojona kantyna», Konstanty Ildefons Galczynski
перевод с польского
I
Шоколад и халва, и макаки
из плюша, что любят все дети,
и, конечно: и ночь, и спят птахи,
и, натурально: месяц им светит,
ну... и едет кафе на колёсах,
и Весна в окружении Граций,
и какао, и окорок в возах,
только нет ничего для оваций:
(рефрен)
Призрачная кафушка*,
призрачная девчушка,
месяц один лишь реальный,
с юга ветер знойно запальный.
Локон золотом виться не прочь,
и тоска, и немного ночь.
II
Если даже, скажем, бомба —
«бах!» и мир в одни ошмётки,
это мелочь, знаем, снова
процветет и будут нотки
из орга'нов извлекаться
в том костёле захудалом;
на дороге ж Восемнадцать**
будет шумно, хоть и мало.
Эта песня о кафушке —
словно летчик в листьях сивый,
и сей локон у девчушки
золотой такой, игривый, —
с этой песней жизнь запенит
в два цветочка как две тени,
из цветков — ресницы, очи,
будет летчик заморочен, —
чтоб кафе реальным стало,
месяц — нет, а ночь — с запалом;
дети вились словно травки,
коим пели их забавки:
(рефрен)
Призрачная кафушка,
призрачная девчушка,
месяц один лишь реальный,
с юга ветер знойно запальный.
Локон золотом виться не прочь,
и тоска, и немного ночь.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
* кафушка (разг.) — маленькое кафе, кафешка.
См. словарь: https://ru.wiktionary.org/wiki/кафушка
** В польском оригинале К.И. Галчинского речь
идет о дороге S-18:
«a na drodze S-18» —
«а на дороге S-18»
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
польский оригинальный текст:
http://kigalczynski.pl/wiersze/urojona_kantyna.html
archiwum.bibliotekapiosenki.pl/Urojona_kantyna
http://galczynski.kulturalna.com/a-6688.html
Konstanty Ildefons Ga;czy;ski (1905 — 1953)
Urojona kantyna
I
Czekolada i chalwa, i malpki,
takie z pluszu, brazowe, dla dzieci,
oczywiscie: jest noc i spia ptaki,
i naturalnie: ksiezyc swieci,
no i sunie kantyna na kolkach,
i jest Wiosna z Gracjami trzema,
i kakao, i z szynka lulka,
tylko wlasnie, ze tego nie ma:
(refrain)
Urojona kantyna,
urojona dziewczyna,
jeden ksiezyc jest tylko realny,
jeden wiatr, bo z poludnia, upalny,
jeden lok, bo zalotny, ze zlota,
i tesknota, i troche noc.
II
Jesli nawet, powiedzmy, bomba —
i swiat caly zwali sie w gruzy,
to drobnostka, bo wszystko od nowa
bedzie kwitnac, no i ten muzyk
sie odnajdzie ukryty w organach
w tym ostatnim zburzonym kosciele,
a na drodze S-18
bedzie duzo, choc tak niewiele:
Ta piosenka o tej kantynie
zaplatana w lisciach jak lotnik
i ten lok, po tej dziewczynie,
taki zloty, taki zalotny —
i z piosenki znow zycie powstanie:
jak dwa kwiaty — dwa cienie na scianie,
z kwiatow rzesy, a potem oczy,
zeby lotnik mial czym sie zamroczyc, —
by kantyna sie sta;a realna,
a ksiezyc nie, a noc upalna,
zeby dzieci szumialy jak trawki
i zabawki spiewaly im:
(refrain)
Urojona kantyna,
urojona dziewczyna,
jeden ksiezyc jest tylko realny,
jeden wiatr, bo z poludnia, upalny,
jeden lok, bo zalotny, ze zlota,
i tesknota, i troche noc.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
в качестве иллюстрации к материалу произведения
представлен рисунок иллюстратора Michele Zuzalek
https://images91.fotosik.pl/253/3023bfa331d9e2bd.jpg
© Copyright: Валентин Валевский, 2012, Стихи.ру
Свидетельство о публикации №112041107961