От якэ Васильле

Брыль Сик Кампания
В Рыловычах выйшло

Пуд вырбоj высокоj
Пуд мучкы хтось поднял,
Гоj, да j даj в7 сёстрам.
Тут бо ш всі Коровкы, х.

Да заходыть Лодар.
Кажэ, я вам тожэ-с
Гондэ вмажу трохы,
Ціпа j вашых Сёмак!

Сныцьця бо Малому,
Шо і він Махоjнік.
Гоj, да ж щэ j с малодкаj
Забавляецц добжэ.

Да, бо ж сённі шо в нас.
Коляда, чы Щодрык.
Вот мы j погадалі зь
Ексь на Лізок фчора.

Так шо j поjЗдраjЛяjЕм зь
Но са Новым Старым ж.
А не j, оj, с Маланьеj,
Сэс3ё Васяры ш.

І рышают Ваську сь,
Быццам розыграты j:
Оj, а бородат как!..
Хоть ёго погладь нам! – 

Да. Ну, хто ж я вам тут.
Ціп салям, алеj кум!
І руку подам аж
Россмырдючым падлам. –

Оj, да холасцяк брат!
Шо ж ты ны j загляныш
Во до двох красавіц
Чырыз пліт – і j в ямцы. –

Бы я j ныц ны мав щэ.
Ны жоночок с 5 пак. –
Но: чого ж ты, Вацкыль,
Втік ф сыло Рылавськэ?

Мусыть, нывмывакін.
Чы j ны міjіш мацаць
Ув квактушак мяска.
То нагучым зараз!

Чуты ж в лісы Заjца.
Бы j Лісу, однако:
Ах, моjі 7акы!
Я ж вам прам і пара!

Я ж вас заганяв бык
На пасцельцы мяккаj!
Ібо, вы ж гаж святасць,
Колі в Дяка матам.

Васіля-Владыку
Спомнытэ ныбаром:
Шэ з Александрыjі
Мы Жабок ужарВаль!

Знаніе нысэм мы,
А ны какы-бякы.
І в7 дарувалы
Но карандаша с каjф.

От чого j народ сам
Разів 5 заносыв
Тэго па3арха,
Шо дулёк жыдкам вклав.

А вы всэ по норах!
Ах, кроты з мышамы!
Даjтэ ж макарон хоть
Да с пшынычкы цьвёрдаj.
А то вся с соплямы.