Тарих ва тилшунослик илдизини топиш ДАРДи

Анвар Шукуров
Бирон-бир фаннинг асл мохияти, унинг узагини топиш сифати туркий менталитетнинг мухим белгиси. Ной туфонидан сунг, узларининг келиб чикишларини бундан 5100 йил олдин яшаган Турк Оталаридан эканлигини унутмаётган халк ана уша сифатнинг амалий хаётдаги исботи.
Шу боисдан туркий тил хам сакланиб келмокда. Гарчи баъзи туркий тиллар халкадан узилиш хавфида турган булсаларда.  Туркий олимлар бу занжир узилиб кетмаслиги учун уни вакти-вакти билан тафтиш килиб туришибди.
Масаланинг асл узагини топиш фазилати туфайли Ал Хоразмий, Имом Бухорий, Ат Термезий, Абу Наср Форобий, Каффол Шоший, Фаргоний, Абу Райхон Беруний, Ибн Сино, Мирзо Улугбек, Алишер Навоий ва яна канчадан-канча туркий олимлар етишиб чикканлиги фикримнинг исботи.
Дунё тарихи, тиллари хакида шугуллана бошлаганимдан буён халоват мени тарк этганини билиб колдим. «Булди-да энди» десам яна бир гоя келволиб «мана буниси колиб кетяпти» дегандек рухсатсиз онгу-шууримга кириб келяпти. Узимни узим тафтиш килдим. Бу менинг хохиш ва истагимдан юкори ва кучли туйгу экан. Халоват йуколишининг чна бир сабаби алам. Туркий тарих ва тил буйича биз узбекистонликлар киладиган ишларнинг купини Гарб олимлари килиб куйишибди.
Мана шу туркий фазилат, кон, ирсият амри туфайли тарих ва тилшуносликнинг тагига етиш чанкоклиги туфайли ижод килаётганимни энди англаб колдим.