Шалені темпи. Час не наша власність.
Фантастика - не мріяв і жюль Верн.
Кипить у нас в артеріях сучасність.
Нас із металу виклепав модерн.
Душа належить людству і епохам.
Чому ж її так раптом потрясли
осінні яблука що сумно пахнуть льохом,
і руки матері, що яблука внесли?!
перевод Владимира Михайлова2
Ужасный темп. Не в нашей время власти.
Фантастика - и не мечтал Жюль Верн.
И в венах наших закипают страсти.
Нас из металла отклепал модерн.
Душа, ты отдана народам и эпохам.
Так почему тебя так потрясли
те яблоки, что пахнут сырым льохом*
И руки матери, что яблоки внесли.
*льох - укр. погреб