КІУБАН ГАБАН ГАБАН ВУЙИШ
Маларин лижахъ гъягъюз Яшлу Ярмназна КІубан Габанкъарин сабси нубат шулу.
Яшлу Ярмназ чахъди лижахъ КІубан Габан дуфну ккундийи ва дурарин адашди гьаци гьаънура вуйи.
Кьюреди малар сивин кІанакк, дагрин гъирагъдихъ гемрейиин дахьуз гъитну, чпи лисундин чІев адапІуз хъюгъю.
–Узу габан вуйиш, – гъапи КІубан Габни, – яшлуйирихьан артухъ пул гъадабгъидийза гьар малин кІулихъ.
–Дици гьаз? – гьерху Яшлу Ярмну.
–Дурариз гизаф пулар а.
–Имбударигъян жаради дурарин гьапІрудар ву?
–Хъа вари яшлуйири чпин гьатушвариъ айи шубариз мийибшри, баяризра кмиди хътаурадарин? Думгьа ади!
–Дурариз чпин веледар кІюгъялди хътапІурайиб ву.
–Ав, узура узуз ча кІурадарза, чпин малариз туври. Дурариз хайир хурайи хюнйир-йицартІан шагьрариъ чпиз кефер апІурайи веледар артухъ кІюгъял вуйин?
Яшлу Ярмнухьан я „ав“, я „ваъ“ пуз гъабхьундайи.
Дугъу гьаму йигълантина чан урхурайи бализ саб кепек пул хътапІури гъахьундар. Гьаддиз дугъу уьру дипломдиз институтра ккудубкІну ва чан абйир-бабариз пулра хътапІури гъаши.