Птушкай я паляцеў бы да неба,
Каб пабачыць хутчэй там Хрыста.
Без Яго мне нічога не трэба,
Без Хрыста я канверт без ліста.
Той канверт легка справіць у дарогу:
Трохі марак, а потым - пячаць.
Сціслы адрас: -"У Неба, да Бога."
І памета: " Прашу шанаваць!"
Але я не хачу тым канвертам
Вандраваць па дарогах жыцця.
Ен нікому не стане адметным,
Не паможа пазнаць сэнс быцця.
Я хачу быць адкрытай паштоўкай,
Каб любы мог яе прачытаць:
Што Хрыстос напісаў унутры, звонку,
Кожнай справай сваей пацвярджаць.
А як не, дык хутчэй на калені
Дараванне у Бога прасіць,
Каб пазбавіў грахоўнае цені,
Што жадае Хрыста затулiць...
Бо у Ім толькі наша надзея
У небе, некалі, з Богам заззяць.
А пакуль на зямлі-добрай дзеяй
Будзем імя Яго праслаўляць..
Будзем помніць - Хрыстос тых чакае,
Хто жадае Яму паслужыць.
Хто заўседы магчымасць шукае -
Верай, справай Хрысту дагадзіць...