Йирткич ови. Хикоя

Анвар Шукуров
Йирткич ови
                (Хикоя. 2016 йилда тузатишлар киритилди. Хикоянинг аввалги номи «Кора тадбиркор» эди )
Нафакага чикканидан сунг Абумалик ака узи билмаган холда куп хаёл сурадиган булиб колди. Эрталаб нонуштадан сунг ёстикка суянганча уйга толади. Болаларининг  ишга кетгани хам, набираларининг говур-гувури хам, хотинининг кундан-кун авж олаётган мингирлаши хам  унинг хаёлларини булолмайди. «Нафакахурнинг иши шу экан-да»,-дейди узини узи овутиб. «Узбекчилик» курсин, ишдан бушадинг, худди хаётдан куз юмдинг. Гур-р этиб хамма таниш-билишлар тумтаракай булиб кетишди. Куча-куйда саломлашишлар хам уктин-уктин, тил учида ёки орка угириб олишлар. Абдумалик ака кишиларнинг бунчалик бачканалашиб кетишларини олдин сезмаган экан. Шуларни уйлайди, кулгиси кистаб, у ёкка угирилади, энсаси котиб бу ёкка угирилади. «Шошмай тур мен хам эдим сендек, сен хам буласан мендек» (албатта, мансаб айрилигини тасаввур килолмайдиган, курсипарастлар бу жумлага кирмайди? Чунки, уша тоифа одамлар мансабдан айрилган куни ё улиб, ё сулиб колишади, аслида икковиям бир танганин икки тарафи),-дея мийигида кулади Абдумалик ака. Сунгра тунов куни(нафакага чиккун)гача тиним билмай жиринглаб ётган телефонлар хам тинчиб колганлиги маълум булиб колади. Орадан канча вакт утибди дея соатга караса, икки соат утиб кетган булади. Бугун хам соат бешда турганди. Чой ичиб, болалар, невараларни кузатиб, узи холи колганда соатга караса 8-00 булиб колибди. Неча йиллик кун тартиби буйича узбек тилидаги «Ахборот»ни курди.
Кейин ховлига чикди. Гузорнинг июнь куёши тепага кутарилиб, ер-у кукни куйдиришга касд килибди. Абдумалик ака ховлисидаги сувсизликдан кийналаётган экинларини куриб беихтиёр хурсинди. Ховли уртасидаги ёнгокка караб юрди, унинг танаси ёнига келиб соялади, бошини юкорига, дарахт шохлари узра юритиб, бу йилги хосилни чамалади.
–«Утган йилгидан куп булмайди, барибир», хотини ургатган тадбир хам ухшамаган куринади. «Кизик, хотиннинг гапига кандай кириб колганингни билмай коларкансан, киши». Утган йил хосил яхши эди. Хосил уттиз килодан ошди. «Дадаси, кулингизга болтани олиб, ташкаридан жахл билан ховлига кириб, дарахтга караб: «утган йили яхши хосил килмадинг, шунинг учун сени чопаман»-дея хезланаркансиз. Кейин мен орага кириб сизнинг кулингиздан болтани сугуриб олармишман. Бу гап суздан кейин, дарахт куркканидан, куп хосил килармиш».
Хотини айтганини килиб утирибди. Ахмок. Агар дарахнинг жони булса, дук-пуписанинг фахмига етса, –«э, ношукр хужайин, утган йили уттиз килодан ортик хосил бердим, ярмини бола-чаканг билан единг, ярмини сотиб, ун, ёг сотиб олдинг. Сендан сувдан бошка бирон нарса талаб килмайдиган жонзотнинг килгани шу-да, энди. Тухмат хам эви билан-да»-демайдими? Тили жони булса, дейди. «Энди, умуман хосил бермайман»-деса, каерга хам бораман. Э, каллаварам, бошини кашлади Абдумалик ака. –“Дарахтжон мени кечир, бу сочи узун, акли калтанинг гапига кириб, сени ранжитдим, узр, бу йил хохлаганингча мева килавер. Соглигингни уйла. Хали жуда куп яшашинг керак”-деди ёнгокнинг бакувват танасини силаркан Абдумалик ака.
–“Хна кетди, сакич кетди”-дея Абдумалик ака умрини ишга багишлаб утказиб юборганини энди тушунди. Болалар хам униб-усиб, уйли-жойли булиб кетишди. Энди неваралар хакида бош котириш керак. Мана шу йил рузгор сузида нега “гор” деган суз ишлатилишини фахмлади. Ёнгок дарахти буни тушунтириб берди. Иккита дарахт булганда, умуман ташвишсиз кун кечирса буларкан. “Дарахтдан ангидрид чикади”-деб хотини уша пайт иккинчисини эктиргани куймовди. “–Хах, уша пайтларда хам, бу бузгунчи эди”,-деди узига узи ошхонада куймаланиб юрган хотини томон украяркан Абдумалик ака. 
Утган умрдан норози булиш, стрессга олиб келармиш. Афсус, бефойда. Факат маош билан яшагани аламини келтирди. Отаси рахматлик хам маош билан яшаганди, “давлатнинг мансабига дог туширма, давлатнинг чунтагига куз олайтирма”-дерди рахматлик.
Аммо, отасининг гапида хакикат бор экан (бошкача фикрлаш “стресс-ку”)”,-деди узига узи Абдумалик ака, куча томонга йуналаркан. “Эл ичида обруси бор. Туй-хашамларга борса, “утинг, утинг”. Худога шукур тил учида булсаям сурашадиган таниш-билишлар етарли. Кундан кун уктин-уктин камайиб бораётган шогирдлар Республиканинг турли-туман жойларида ишлаб юришибди. Яна нима керак?”  Аммо, бехосдан “–ун минг долларим булгандами, битта машина олиб, хотин билан икков бутун республикани бир кезиб чикардик” -деворганини узи хам билмай колди.
Оёклари бехосдан Абдумалик акани кучага етаклади. Ташкарига чикиб, уйи олдидаги скамейкага утирди. Куча асфальтига кадар колган беш метрлар чамаси йулакча икки ёнига утган йили кадалиб, темир кувурдан ясалган ишкомга буйлашаётган токларига куз кирини ташлади. Хосил ёмонга ухшамайди. Ток гулдан чикди, водийлик икки йигит утган хафтада келиб, хомтокларни юлиб, хосил яхши булишини, узум ёнида усиб чикаётган хом новдаларни кунпая-кун юлиб туриш кераклигини Абдумалик акага тушунтириб кетишди. Бир новдада битта узум булиши керак экан. Иккита мевадан бири албатта, олиниши керакмиш, акс холда ток мевага шира етказиб беролмасмиш. Богдорчиликда хам сир-синоат куп экан. Шуларни уйлаб Абдумалик ака, ишком томон йуналаркан, нигохи бир вактлар яшнаб турган кучасига тушди.
Кучанинг баъзи жойларидаги асфальти кучибди. Аввалги таровати кундан-кунга суниб, куча билан биргаликда унинг икки четидаги уйларнинг хам, уйларда яшовчи одамларнинг хам ранглари хиралашиб бораётгандек гуё. Хаммаси ху анов Янгибойнинг дастидан буляпти, хашаматли уч кават килиб курилаётган бино томон куз кирини ташларкан, узига узи,- деди Абдумалик ака. Товбангдан-э “нима, бу уйда абадий яшаб колармишми?” мунча дабдаба-ю-асъаса! Кизик пулни каердан топаркан-э? Узимизни ховлиларда усадиган мочалкадан икки жомадонини америкага жунатиб бойиб кетганмиш. Хечам аклга сигмайдиган иш. Яна ким билади. Америкаликлар хам кизик халк эканда, пули купайиб кутиргандан кейин, булар-булмас нарсаларни харид килавераркан-да. Янгибой йул куриш билан шугулланаркан. 30-40 тонна тошни кутарадиган юк машинасининг узидан 40 таси бу зангарнинг хусусий мулки хисобланармиш. Мана шу машиналарда келтирилган юклар кучанинг асфальти бошига етди. Бу гапларни шогирди Хайрулладан эшитган. Хайрулланинг утган йили политехника олийгохини битириб, уйланган угли Файзулла, уша Янгибойнинг хайдовчиси.
Шу пайт кучанинг ункир-чункирини авайлаб утиб келаётган кора “Жип” машинаси чапдан кириб келаётганлиги куринди. Бу уша Янгибой, рулда Хайрулланинг угли Файзулла булса керак. Машина хозиргина ювилгандай чараклаб турибди. Эрталабки куёшдан тушаётган ёруглик гох унинг гилдираклари орасидаги ялтирок лагансимон копкокка, гох эшиги очкичига, гох ойнасига тегиб, унинг уткир нур парчаларини Абдумалик аканинг кузларига йуналтиради. Абдумалик ака машина тезрок утиб кетишини жуда истади. Чунки, унинг эгаси уз уйининг хашамати дея, махалладаги ойдай асфальтни бузиб, чангкучага айлантириб ташлаганди. Шунинг учун унинг афт-башараси, килаётган бемаъни килигини хохласанг-хохламасанг ёдга туширарди. “Душман билан куришишни орзу килманг” дерди Абдумаликнинг отаси унинг ёшлигида, “курмайин хам, куймайин хам” деганча Абдумалик ака ишкомга илинган ток новдасидан, хомларини уза бошлади.
Аксига олиб машина айнан унинг уйи ёнида тухтади. Абдумалик ака узумдаги хом токларни терар экан, иложи борича куча томонга карамасликка харакат килди.
Машина эшиги секин очилиб ёпилди.
–Ассалом алайкум, дода!-деган товуш Абдумалик акани орка угирилишга мажбур килди. Абдумалик ака караса мана шу куча йулини дабдала килган Янгибой, унга салом бериб шу томонга йуналаётган экан. Янгибой ёзнинг шу жазирамасида хам ялтир-юлтур кулранг костюм-шим кийган, ёши 40 лар атрофида, буйи уртадан баланд, хайбатли, лекин корин куймаган, айикполвон каби бакувват оёкларини ёй йуналиши каби айлантириб  босадиган йигит экан.
–Воалайкум ассалом,-деди Абдумалик ака хам кулидаги хом ток новдаларини ерга ташлаб, мехмонга пешвоз чикканча.
–Келганимизга бир ойдан ошди, оксокол сифатида “хорманг” хам демайсиз?-деди Янгибой ялтир-юлтур костюмини елкаси узра силтаб оркага ташларкан.
–Шу кучанинг асфальти масаласида утмокчи эдим,-деди Абдумалик ака гапнинг дангалига утиб.
–Кучанинг асфальтига нима бупти?
–Сиз шу ердан ховли сотиб олиб, уни янгитдан кура бошлаганингиздан кейин, асфальтимиз унчалик сифатли эмаслиги билиниб колди,-деди Абдумалик ака уз норозилигини иложи борича, енгил тушунтиришга интилиб.
–Хм,-деди Янгибой Абдумалик акага ижирганиб караркан. Лекин нигохлар тукнашгач, бу одоб чегарасидан чикиш эканлиги ёдига тушди, шунинг учун узини аранг тухтатди.
Мабодо Янгибойга, узига хамтенг, хатто беш-олти ёш катта бошка биров “асфальтни бузяпсан” деганида борми, нак тумшугига соларди-ю, “хей, ифлос уйимдаги таъмир ишлари битсин, шунаканги асфальт солиб берайки, етти ухлаб тушингга кирмаган булсин”-деган буларди.
Лекин, бу одамнинг ёши катта, хайдовчисининг отаси Хайрулла ака айтганидек, купни курган, Республиканинг собик рахбарлари назарига тушган одам.   Шунинг учун Янгибой мезбон томонидан килинган беадабликни кечирди ва Абдумалик аканинг елкасига “оталарча” кокиб, кибр-хаволи товуш билан деди:
–Дода, сизлар курган асфальт хам, жамият хам калбаки эканлигидан шундай булди. Чопдиларинг, елдиларинг, югурдиларинг, кунни тунга, тунни тонгга уладиларинг, лекин кум устига шахар курган экансизлар, шахарларинг таг-туги билан йук булиб кетди,  тугрими, йукми? Ха, ха, ха.
Тирранча Янгибойнинг куккисдан айтган бунаканги фалсафий мулохазалари Абдумалик акани хам довдиратиб куйди. “Воажаб, бу боласи тушмагур жуда билимдонга ухшайди-ку” уйлади Абдумалик ака ва Янгибойнинг кейинги гаплари уни саросимага солиб куйиши мумкинлигидан хавотирланиб, баданидан совук тер чикаётганини сезди.
Янгибой эса галабали одимини давом эттирарди:
– Тугри, сизга ёки шогирдингиз Хайрулла акамларга колса, шу асфальтнинг узи тузук, уни хеч кандай узгартириш керак эмас. Замон  эса дода, замон,-деди Янгибой, унг кули курсаткич бармогини нак Абдумалик аканинг кузига тикиб олгундек булиб, –жуда узгариб, тараккиёт юксак чуккиларга чикиб кетди. Сиз эса мана шу эски асфальт кучангизда лойга ботиб утираверишни маъкул билсангиз, утираверасиз.
–Жа, унчалик эмасдир. Худога шукур устимиз бут, корнимиз тук. Сизникидай машинамиз, дангиллама ховли-жойимиз булмасаям, замондан норози эмасмиз.
“Замондан норози эмасмиз” жумласи Янгибойнинг нак юрагига санчилди. Бу гап “ука, бойман деб купам катта кетаверма, тегишли жойларда таниш-билишларим тикилиб ётибди, битта имо билан йук булиб кетишинг мумкин”-дегани эди.
–Хазиллашаман-да, дода, хазиллашаман. Асфальтдан гам еманг, курилиш ишлари тугасин, юз йилда хам бузилмайдиган асфальт ёткизиб бераман,-деди Янгибой тилёгламаликка утиб. Кейин эса, мулойим охангда деди:
–Дода сизнинг ёнингизга бир илтимос билан келгандим.
“Боя хаёлимдан утган ун минг доллар”-балким шудир,-уйлади Абдумалик ака ва Янгибойга мослашув илинжида деди:
–Майли, кулдан келса, бош устига.
–Туртта бури керак.
–Канака бури?
–Шундай бури, узимизнинг тогларда юрадиган, жайдари бури.
–Э, нималар деяпсиз? Бу тоглардаги охирги бури отилганига уттиз-кирк йил буляпти.
–Топса буларкан-ку.
–Ким айтди?
–Хозиргина шогирдингиз Хайрулла аканинг ёнидан келяпман, агар истасангиз анконинг тухумини хам тополадиган одам экансиз.
–Ха, Хайруллами?,-деди Абдумалик ака усмокчилаб.
–Хайдовчим Файзулланинг дадаси.
–Биламан, лекин у бироз ошириб юборибди. Анкони, унинг моягини хам топиш мумкиндир, лекин бури жуда огир масала.
–Абдумалик ака, хамма нарсанинг хам нархи бор. Туртта бури топсангиз булди, сизнинг хизмат хаккингиз ун минг АКШ доллари.
–Канча?
–Ун минг-деди Янгибой.
Абдумалик ака кунглидан боягина утган ун минг доллар, шунчалик тез унга юз очаётганидан, ич-ичидан кувонди. Лекин, бундай холатлар хаётида куп юз берган ва амалга ошмагани учун, бу сафар хам унинг осонликча, балким умуман хеч качон кулга тушмаслиги ёдига тушиб, узини хотиржам тутди. 
–Ёмон нарх эмас,-деди Абдумалик ака бамайлихотир, худди бу пул унинг эрталабки нонуштага асраб куйган пулидек. Буриларни неча кунда топиш керак?
–Янаги хафта инвестор келяпти. Америкалик. Савсан курикхонаси буйида катта дам олиш комплекси куришни мулжаллаяпмиз. Бу ерларнинг табиати ёввойи эканлигини билдириш учун хеч булмаса туртта бури кузга ташланиши керак.
–Кузбуямачиликка денг?
–Нима десангиз хам майли. Шу узокрокдан жасади кимирлаб турсаям майли. Шу тог атрофида бурилар борлигини уларга хис килдирсак булди. Кискаси, менга туртта бури керак.
–Тогда Эшмурод овчини биламан, якин уртогим.
–Ана курдингизми, ушанга айтинг, туртта бурини топсин.
–Лекин, унинг хизмат хаки 10 мингни ичига кирмайди-ми?
–Киради-да. Аммо, вазифа адо этилиб, инвестор хурсанд булса яна беш минг кушаман.
–Олдиндан, канча берасиз?.
–Олдинданми? Олдиндан 7500 доллар бераман. Отахон тайёрланиб туринг, икки соатдан кейин Файзулла УАЗИКда пул билан келади. Туртта бури топиб, Савсаннинг ёнида ушлаб туринглар. Кейинги якшанба куни мен инвестор билан бирга бораман. Шунда уларни куйворасизлар. Бир курса булди. Биттагина шу тадбир чиройли чикса, шу тог атрофида катта оромгох куриб колинади. Канча киши ишли булади. Буёги савоб хам. Нима дейсиз?
–Савоб ишга бош кушсак, кушибмиз-да.
–Баракалла.
 Етти минг беш юз долларни Абдумалик ака биринчи марта кулида ушлаши эди. Бутун дунёда нафс балосини кузгатган, хушбичим, яшил рангли валютанинг белбоги хам чиройли экан. Пулнинг истараси иссик-да. Шу бир гижим пул, Абдумалик аканинг неча йиллик халол мехнати учун Худо бераётган мукофотмикан? Мана “Нексия” деган зорманда хам узидан узи келадиганга ухшаб турибди. Факат бунинг учун бир хафта, йук ун кун собиткадамлик, чидам билан мехнат килиш керак. Шунча йил обру, эътибор, орият дея нафс балосидан кочиб юрганди. Нега? Энди топди. Мансабдор эди. Эндичи? Нафакахур. Ориятдан бироз чекинилса хам булади. Янгибойнинг инжикликларига, кибр-хавосига, бироз булмагур топширикларига хам, беписанд гапларига ун кунгина чидаш керак, холос.
Пулнинг икки ярим минг долларини сейфга куйгач, беш минг долларини шими чунтагига солди. Ошхонада куймаланиб юрган хотинига, худди ишлаб юрган пайтидагидек, “мен икки кунга токка кетяпман”,-деди. Бу гапдан хотини лол колди ва кесатди:
–Ха, жун топшириш режаси бажарилмай коптими? Уполномоченний кип тайинлашдими?
“–Хе, бор-э”,-деди Абдумалик ака, овозини узи эшитадиган килиб. Товуш хотинига етиб борса, кечаги жанжал давом этиб кетишидан чучиди ва калласига келган биринчи ёлгонни отди:
–Эшмурод овчи, касал буп копти, чакиртирибди.
Кейин Абдумалик ака иложи борича хотинини безовта килмаслик учун, костюмини елкасига илиб кучага отилиб чикди. Машинада кутиб турган Файзуллага “бозорга хайда”-дея буйрук берди.
Бозордан июнь ойи учун пишиб етилган мевалар: помидор, бодринг, гилос, урик, олмалардан беш килодан олди. Эшмурод овчи Эркора тогининг юкори кисмида яшайди. Абдумалик ака билан ёшлари тенг. Хакикатда мохир овчи. Овчининг яшайдиган жойида гилос, урик, узум каби мевалар тугади, аммо пишишга улгурмайди. Олма пишади. Лекин у октябрь-ноябрь ойларида етилади. Унгача 4-5 ой бор. Помидор учун сирли пакир сотиб олишди. Файзулла пакирни бозор ичидаги сувда яхшилаб ювди. Кейин помидорни хам алохида ювиб, пакирга жойладилар ва устига пакир копкогини ёпиб, дока билан зичлаб богладилар. Помидорни шикаст етказмасдан Эркорага олиб бориш соглом фикрловчи кишининг гапи эмас. Барибир сокка айланиб колади. Об-хавоси Швейцария дейдиган тогли мамлакат хавосидан хам мусаффо деб хисобланмиш Эркора тогининг йули ёмон. Харитадан карасангиз шахардан 140 километр, аммо унга бориш азоб, ункир-чункир, дахшатли кечинмалар эвазига нак олти соат юриш керак. Унда хам машина яхши булиши керак. Э, Янгибой-я, шахардаги асфальт устига асфальт ёткизгандан кура, Эркоранинг йулини созла, элу-халк сени алкасин, дуо килсин. “Стоп”-деди узига узи Абдумалик ака, ун кун яхши ишлар, келажакдаги савоб хакида гаплардан фикрни тозалаш керак. Пул ишлаш керак. Буни “бизнес” дейдилар. Бизнесда дуст хам, кариндошлик хам, мехр-мурувват хам йук. Бизнесда айёрлик, хийла-найранг, баъзан хиёнатга хам йул куйилади. “Дунё сенга бокмаса, сен дунёга бок”-деб бежизга айтилмаган. Ун кун дарё окими билан сузиш керак. Бунака, карама-карши фикрларга йул куйилмасин!-буйрук берди, узига узи Абдумалик ака Эркора томон йул олишгач.
Токка кириб борган сайин йул азобга солар, машина хам пастки тезланишда укириб илдамларди. Шу билан бирга йул юрган сайин салкин шаббода эса бошлади. Эркоранинг хавоси хакикатда рохатбахш эди. Кишлок четидан окадиган шаршара, нак табиий конденционер. Шовуллаб туриб, теварак атрофга рохатбахш намлик улашади. Абдумалик ака Эркорадаги шаршарани бугун-эрта куриши наклигини ёдига олиб, узини овутар экан, яна хаёллар огушига чумди.
–“Нега бизнинг рахбарларимиз дам олишни билмайди? Яхши дам олган кишигина яхши ишлар кила олади. Нега Эркорада битта сихатгох куришнинг иложи йук? Куриш керак. Аммо, Эшмурод овчи бу гапга эътироз билдирганди. “Сихатгох очиб, бу ер эртага фохишахона буп кетса, ху тепадаги тарна (муз парчаси) оромгохни ювиб кетмаслигига ким кафолат беради?-деганди у. Унинг гапида жон бор. Дунёда нега оромгохларда тез-тез зилзила, сув тошкини, ёнгин ва бошка касофатлар юз бериши сирини шу Эшмурод овчи билади-ёв.
Шундай булиши мумкин экан деб, кул ковуштириб утириш хам тугри эмас. Куриш керак. Сихатгох очгандан кейин, бу ерга факат эр-хотинлар келиши керак ёки булмасам сихатгох ёнида мачити хам булиши керак. Хуш унда ким келади? Рахбарлар йил ун икки ой ишдан кетолмаса. Йук кетади, инфаркт, инсульт орттириб, баъзида юкорига кутарилиб ёки аксинча обрусизланиб ишдан кутиладилар. Дам олмаган кишидан ижодий мехнат кутиб буладими?-деди-ю, Абдумалик аканинг ёдига жамият хаёти хакида уйламасликка килган ахди ёдига тушди ва миясига яна бир марта “стоп!!” деган икки ундовли буйрук юборди.      
Кош корайгач Эркорага кириб келишди. Эшмурод овчи дусти оёги остига битта куй суйди. Мехмоннавозлик киёмига тунда етилгач Абдумалик ака муддаога кучди.
–Дуст, бир укамизга туртта тирик бури керак буп колди. Вилоят худудида бури булса хам, Эркорада булади. Бошка жойда йуклиги учун бош уриб келдим. Топмасангиз булмайди.
–Бури?
–Ха, тирик бури.
–Тогда икки жуфт бури бор. Бири хомиладор. Иккинчи жуфтида туртта бола бор. Утган йили унталар бор эди. Нафсинг кургур Эшмамат чавандознинг муттахам болалари олтитасини отиб, терисини шахарликларга сотиб келган куни, Эшмамат чол невараси билан бирга жардан кулаб чин дунёга кетишди. Буриларнинг уволи урди. Шунинг учун дуст, Худонинг яратган жонзотига озор бериб булмайди. Бундан ташкари улик бурини топиш мумкиндир, аммо тиригини...
–Укамиз бироз пулдоррок,- деди Абдумалик ака гапни булиб ва дустини нафс томон эндирмокчи булиб, костюми чунтагидан бир гижим долларни дастурхон уртасига ташлади.
–Бу нима? дуст,-суради Эшмурод чупон пулнинг бир донаси оларкан.
–Америка дегични пули.
–Канча бу?
–5000 минг атрофида.
–Узимизни пулда буни яна 200 га купайтирсак, ун миллион дегани.
–Койил, залворли пул экан-ов.
–Дунёда хаммани гангиратаётган шуда.
–Америка дегични узига бу пул керак булмайдими дейман?
–Нега ундай дейсиз?
–Узига керак булса нимага четга пулни чикаради?
–Бу америкада ясалмаган?
–Булмаса каерда?
–Россияда, Хитойда ёки бошка пул фабрикаларида ясалган. Бу пулларни куп микдорда Америкага киритиш ман килинган.
–Э, буёги кизик-ку. Америка олмаса, уни сиз нима килиб олиб юрибсиз.
–Бизда унинг савдоси утаверади. Россияда хам утади. Узимизни одамларни уша юртларда ишлатаётган хам мана шу оддий когоз.
–Дунёни ишлари кизик, пул Американики булса, йигиб топшираман десанг олмаса, бу маккорликнинг качонамдир барибир чуви чикади-ку ёки ундаймасми?
–Чуви чикади. Буни билган европаликлар алохида евро деган пул чикаришди. Аслида бу маккорликнинг чуви 1975 йилда чиккан ушанда, Францияликлар бир неча тонна долларни кемага жойлаб америкага обориб, тиллага алмаштириб беринглар, деган.
–Хуш, Хуш?
–Америка накд пулга тилла бермасдан, мамлакатлар уртасида аввал  тузилган битимни тан олмаган.
–Ана, холос. Хакикатда бериш керакмиди?
–Керак эди.
–Дуст, шу пулни менга курсатманг, хиди беухшов экан, -деди Эшмурод чупон Абдумалик акага пулни кайтариб.
Абдумалик ака бури тугрисида бошка гап очиш бефойдалигини тушунди. Чунки, Эшмурод чупон гирромликни ёмон куради. Бир марта гапирдими, иккинчи марта гапидан кайтмайди. Уз навбатида Эшмурод чупон хам бурини овлашга хадди сигмаётганлигини билдириб, дустининг хафсаласини пир килганини билди. Шунинг учун, бирон-бир бошкача йул билан унга ёрдам бериши мумкинлигини уйлаб, дустидан суради:
–У, укангиз дейман, буриларни ушлаб хайвонот богига топширадими?
–Йук.
–Ёки буриларни ичак-чавогини олиб ташлаб, ичига сомон солиб музейга топширадими?
–Йук,-деди Абдумалик ака соддадил дустининг саволларига хайрон булиб.
–Бокадими?
–Шундай десаям булади.
–Унда хато килади. Бу бури дегани кулга урганмайди.
–Бир уртогига узокдан булсаям чопиб утганини курсатсам булди, гаров бойлашганман, дейди.
–Э, узокдан бир курсатишми холос, буни йули осон.
–Кандай йули бор?-кузлари чакнади Абдумалик аканинг.
–Тогнинг нариги бетидаги Саритепа кишлогига бундан 40 йил аввал шахардан  Исахор деган зур рассом келган экан.
–Хуш, хуш?
–Шу десангиз Исахор вилоят музейига иккита бури керак, депти. Саритепаликлар икки бурини отиб берипти. Исахор буриларнинг терисини шилиб, унга сомон сола бошлапти. Эркаклар уз иши билан андармон булиб кетипипти. Бу зангар рассом ёмон шум йигит экан. У бир бурининг бошини огилхонадаги кучкорга боплаб кийдириб, кишлок уртасига хайдабди, денг. Кий-чув кутарилиб кетибди. Кучкор куркканидан югурармиш, одамлар “бури келди” деб кочармиш. “Бури!”-деган дод-войни эшитиб Тилла чупон бешотарини уклаб унга пешвоз чикса, танаси куй, боши эса бури булган жонзотни куриб анграйиб копти, кули милтик тепкисига бормасмиш. Кейин Исахорнинг узи “бури”ни тутиб, кучкор бошидаги маскасини олганмиш. Бу вокеани якинда эшитувдим, бир куринсаям майли деганингизга ёдимга тушди.
–Дустим бури териси топиладими?-деди Абдумалик ака бир нарса ёдига тушгандай бошини кийшайтириб.
–Нечта?
–Туртта.
–Албатта, топилади.

–Эврика, топдим!-деди Абдумалик ака урнидан туриб, дустини ачомлаганча.
 Абудумалик аканинг токка бориб кайтиши бесамар кетмади. Энг асосийси агар истеъдодли рассом топилса, улиб кетган йирткичларни  «тирилтириб», курикхонада тинчгина умргузаронлик килиб юрганини чет элликларга курсатиб, маблаг олса буларкан.
“–Хап, Янгибойи тушмагур, бу юлдузни бенарвон урадиганлар хилидан чикиб колди-ку, бундай чиройли тадбиркорлик кимнинг калласига келади? Вой шоввоз-э! Койил!”-дерди узига узи Абдумалик ака тогдан шахарга кайтишаркан.

***                ***               ***                ***                ***                ***                ***

Миша Чёрний бутун умрини рассом Малевичга аввал хавас, кейин хасад килишга сарфлаб куйганини, нафакага чикиб кетгач тушуниб етди. Хамма биладиган квадратни Малевич кора буёк билан чизди. Бор йуги шу иш. Беш яшар бола хам буни эплайди. Аммо, шу иши Малевични бутун дунёга машхур килди! Бунинг сабаби битта. У биринчи эди. У нозик сезгилари ила мана шу расми оркали, инсоният калби шуурининг тагида ётган жумбокка ечим эди.
Малевичдан сунг, канчадан канча, шу жумладан Миша Чернийга ухшаганлардан юзта, балки мингта, балким миллионта рассом кора рангли айлана, учбурчак, олти ёки саккиз бурчакларни чизишга умрини сарфлади. Аммо, натижа  Малевичникидай булмади. Нега? Жавоб яна битта – Малевич пионер эди.
Ана шундай хулосага, хечдан кура, кеч булса хам келаркан Миша деворда осиглик талабалик йилларидаги, устози Исахор ака билан, турли туман пайтларда, асосан улфатчилик  пайтларида тушган фотосуратларга разм солганча, чукур «уф» тортди. Миша уз умрининг максадсиз утганига энди имон келтирди.
Кора ранг, оппок юзани корага айлантириш, холос. Олийгохда укиб юрганида ок, кора рангли шакллар билан унинг ётоги тула эди. Кора буёкка ишки баландлигидан унга уртоклари Кора – Чёрний деб лакаб куйишганди. Унинг исми хам узлашма эди. Винони хуш курувчи рус улфатлари куплигидан унинг узбекча Метин деган исми  Миша булиб кетганди. Миша узининг узлашма исмига шунчалик ургангандики, уни “Метин” деб биров чакирса, у товуш келган томонга “узини эмас, кимни чакиришяпти экан?” деб карарди. Бундай булгач фамилияси Буриев эканлигини узидан бошка хеч ким билмасди. Миш, Миша, Мишаня, Мишенька, Миша тога, Миша амаки, энди эса Миша бува.
Метин Буриев – бу исм ва фамилия унга болалар уйида берилган. Кайсидир аёл уни болалар уйи эшиги тагига ташлаб кетган. Вокеа киш пайтида булгани учун богча мудираси Саломат опа ирим килиб, “бола чидамли, тошдек каттик, буридай ботир булсин”-дея унга Метин Тошевич Буриев деган исм шариф куйдирди.
Болалар уйида Метин расм чизишдан бошка фанга кизикиши йуклиги маълум булди. Болалар уйи тарбияланувчиси эканлиги хакидаги хужжат уни аввал техникумда, кейин эса институтда укишига ёрдам берди.
Институтдан кейин давлат томонидан берилган бир хонали уйни бировларга сотиб, кора буёк, ок мато сотиб олиб, кора шаклли турли туман геометрик чизмалар чизишга умрини сарф килди.
Устахонаси бор барча жойларда ишлаб, яшаб юрди. Уйланмади. Аёллар билан муносабатлар тасодифий учрашувлардан ташкил топди.
Исахор аканинг музейи устахонасида хам бир йилча юриб, хайвонлар терисидан тулуп ясаш сирларини урганди. Кейин театр рассоми Азамат аканинг кулига шогирд тушиб, ундан сахнани безатиш, турли хил кугирчоклар ясаш, одамлар ва хайвонлар шаклларини турли хил материаллардан ясашни урганиб, театр устахонасида яшаб юрди. Театр иши хам касодга учраб, актёрлар ва режессёрлар билан бирга юриб, байрамларни ташкил килиш, улардаги сахнани безатиш, плакатлар ёзиш, турли кугирчоклар ясаб кун кечириб юрди. Барча жойларда муким ишлаёлмаслигига асосий сабаб булган ичкилик бу ерда хам панд берди. У доим ичиб юргани йук. Бир кун ичса туйгунча ичади, эртаси куни ишга кечикиб келади. Иш совет давридагидек вактбай эмас, балки ишбайга айланиб кетгани масъулиятини хис килмайди. Бир суз билан айтганда интизом йук. Халиям бахтига Азамат акадай одамгарчилиги бор киши бор экан. Унинг нафака ёшидалиги, куп йиллик рассомлиги хурмати учун, унга шахар чеккасидан арзон-гаровга икки хонали уйни ижарага олиб берди. Уйнинг бир хонаси ётокхона булса, иккинчи хонаси рассом устахонасига айланди.
Азамат ака унинг иссик-совугидан хабар олиш билан бирга, унинг имкони етадиган буюртмаларни хам топиб келади.
Миша эса бир жойда утириб ишлаш бахтига мушарраф булиб, ижодий ишида куним топгандай булди. У сокол-муйловини устириб, сочини елкадан туширди. Уртадан баландрок буйига мос равишда коринча хам куйди. Яхшиям америкаликлар матонинг пухта пишиги хисобланмиш жинси деган хилини яратишган экан. Шу чидамли газлама Мишага ухшаган буйдокларнинг фойдаланишига чидаганида, америкаликларнинг уз ишлари устаси эканлигига койил колган булардингиз. Мишадаги шимнинг гох чап почаси йиртилган, гох унг тиззаси тешилган, орка чунтаги узилган,  бу камчиликларни Миша эрталабки уйкудан кейин билиб коларди. Кейин сим-сим бош огриги билан бирга кеча каерда булгани, кимдир унинг нафсониятига теккани ёдига тушар ёки бирон-бир жувонга гап отгани ундан кейин нима булганини билмаслигини эслаб коларди.
Мишанинг яхши томонлари хам бор, унинг бир фазилати, кандай иш булишидан катъи назар буйин товламасдан, уни бажаришга шайлиги. Кушниларнинг уйларидаги катта-кичик таъмирлаш, оклаш, сантехника воситаларини тузатишларга хам укуви борлигидан уни кушнилари “мастер золотой руки” дейишарди. Албатта, хар кандай иш, мехнат учун тулов битта барматуха ёки 100 грамм арок эди. Гохида бу норма керагидан ортиб кетар ва Мишани эртаси куни бу вокеа карахт килиб ташларди.
Абдумалик ака Исахор аканинг Исроилга кучиб кетганини билиб, унинг шогирди Миша эканлигини аниклади. Мишани кидириб аввал музейга борди. Кейин театрга, кейин унинг уйига бориш баробарида унинг талаб ва эхтиёжларидан бохабар булиб, кулига иккита нон, ковурилган гуштдан бир кило газак ва бир шиша арокни хам илдириб олди.            
Мишанинг уйига, якин уртада бу кадар саховатли мехмон келмаганлиги унинг чакнаган кузларидан маълум эди. Абдумалик акани куриб “отасини ёки онасини кургандай” булди десак тугри булади. Чунки, уларнинг кимлиги Мишага номаълумлигича колганди. Уларни куришни бутун умр орзу килганди, мана нихоят нафс балосидан коникиш хисси  уларни урнини босди. Институтдаги битирув кечаси ёки унинг янги уй олган куни шундай бахтли кунларидан бири эди.  Абдумалик аканинг кулидаги тугун билан ташрифи, ундан олинган арок ва бош огригининг колиши ана уша бахтли онларини яна эсга солди.
Тез фурсатда тузалган “дастурхон” атрофига утириб, арокни олиб  биринчи кадахни уриб олишгач, Абдумалик ака гап бошлади:
–Сизни «жонли кугирчок»лар ясаш буйича уста дейишди.
–Айтган одам адашмапти,-деди Миша ковурилган гуштни огзига тикаркан, кечаги чщчыадай ичганнинг хуружи ёзилаётганидан кщнгли яйраб, бахшилардек шеър тщыиб юборди: – йукдан йундирамиз аковси, бориниям йук киламиз аковси, вазифани дундирвориб, акчангизни ундирамиз аковси.
Бу гаплардан кейин Абдумалик ака узига керакли одамни топганидан кунгли тулди. Чунки, одам узига нарх куяяптими, демак у нима иш кулидан келишини билади. Иккинчи томондан Миша театрда ишлайди-ку, минглаб одамларнинг кузини шамгалат килиб, турли-туман мезансценалар ясайди. Хохласангиз зилзила, хохласангиз бурон, туфон, вахимали фожеа мухити, хохласангиз мовий осмон остида сокинлик, бахт ва фаровон турмуш акс эттириб одамларнинг кунглини овлайди. Теватрга кирган одам эса уз кайфияти асири, Миша кандай шара-бара ясаса ишонмай иложи йук. Битта сахнада иккита сюжет булмайди-ку. Билет сотиб олган томошабин рассом нимани курсатса, шуни хазм килишга мажбур. 
Иккинчи кадах ичилгач, Миша Абдумалик аканинг курикхона, чет элликлар, инвестиция ва кичкинагина спектакль хакидаги маърузасини бошини куйи солганча тинглагач, бирдан бажариладиган иш кулами нимадан иборат эканлигини англаб етди, шунинг учун Абдумалик ака томонидан унга бериладиган топширик хакидаги хар бир саволига ундов белгиси куйиб жавоб бера бошлади.
–Туртта бурининг терисини олиб келгандим, шуни итга ёки куйга мослаб кийдириб, бури ясаш керак.
–Гап булиши мумкин эмас!
–Итни танлаймизми, куйни танлаймизми?
–Иккаловидан хам ясаб ташаймиз!
–Итга ишонч йукрок, сал ножуя харакат килсангиз тишлаб олиши мумкин.
–Хм-м.
–Куй маъкулми дейман.
–Куйдан хам ясайверамиз!
–Иш хакига икки яшик арок, битта куй ва газак учун 100 доллар бераман буладими?
–Булади!!!
–Кечирасиз уста бунчалик ишонч билан гапираяпсиз, мен олиб келган терилардан бири сифатсизрок экан, чикмай колса нима булади?
–Бурими? Уни натурал териси булмаса хам ясайман!
–Кандок килиб?
–Ок бахмал билан кулранг буёк, озгина елим, пахта, резина, алюмин хамда мис сим, картон, киринди булса, бури нима, мен сизга шер билан йулбарс хам ясаб бераман.
–Йуг-э, йулбарсни кимга кийдирамиз.
–Бирон бир бузокка!
–Уста, эшитдим, кулингиздан хар бало келармиш. Агар айтганингиз рост булса, уша бурилар ёнига битта йулбарс ясаш хам кулингиздан келадими?
–Айнан сиз айтгандай ясаш мумкин. Бунинг учун...
–Хуш?
–Бояги айтган нархни беш бараварига оширасиз, айтганингиз ёнига туртта чиябури билан, битта айик хам ясаб бераман.
–Вох! Ажойиб фикр. Бунинг учун неча кун керак?
–Сиз менга костюм кийдириладиган субъектлар – яъни, битта бузок, саккизта дикир-дикир сакрайдиган куй, эчкини келтиринг, беш кунда хаммаси тайёр булади.
–Нега энди дикир-дикир сакрайдигани керак?
–Бу менинг кайфим, илхомим.
–Тушунмадим?-деди Абдумалик ака ясама тиржайиб.
–Ака, сиз нимадан кайф оласиз?-деди Миша жилмайганча бош чайкаб.
–Арокдан, яхши конъякдан.
–Унинг кайфи бошка.
–Аёл билан ишкий муносабатдан.
–Буям бошка. Бирон бир иш килиб, кайф олишни биласизми? –Танага адреналин киришини сураяпман. Узбекчага айтганда, бирон-бир иш килиб завк олгансизми?
–Ха, ночор, кийналиб турган кишига мадад беришдан завк олганман.
–Вот, вот, мавзуга якинлашдингиз. 
–Яхшилик килсангиз завк оласизда.
–Яна узоклашяпсиз, сиз завкнинг ок турини биласиз, унинг кора туриям бор.
–Кора томони?
–Кора эмас, медалнинг иккинчи томони, ёмонлик килиб хам завк олиш мумкинлигини айтяпман.
–Ёмонликдаям завк борми, бу гунох-ку?
–Жа, унчалик эмас. Тугридан тугри ёмонлик эмас, бироз яширилган, гунох хисобланмайдиган ёмонлик, хатто яхшилик хисобланувчи иш.
–Тушунмадим?
–Мана Чингизхон душманларининг хотинларини, кизларини багрига босишдан завк олган.  Уша аёлнинг эри ёки отасини улдиргани ёмонлик, аммо багрига босиб совга-салом бериши яхшилик.
Худди шундай монстр менинг менимдаям яширинган. Мен хам, узини аклли тутадиган одамларни мулзам килишдан завк оламан. Москвалик, Европалик, Америкаликлар билан ишлаганман уларни уз истеъдодим билан куп бора мот килганман. Бунинг кайфи узгача, ака! 
Диконглаб сакрайдиган куй, эчкиларни буяб, бежаб бури ёки чиябурига айлантириш ва уларнинг узиям шу ролга куникишларини кузатишдаям кайф бор ака! Буни сиз билмайсиз. Сиз бу шавкни хис килмагансиз, аковси, бу кайф сиз учун бегона, аммо мен учун рохат. Айтилган нархга розимисиз? 
–Келишдик. Демак, диконлаб сакрайдиган куй ва эчки келтириш шарт?
–Шарт. Устига бури ва кашкирларнинг терисини уша диконглб сакраётган нусха илгач, узидан узи вазмин булиб колиши куриш хузур. Куйларнинг юввошлари устига бирон бир либос кийдириб куринг нима булади?
–Нима булади?
–Юввош куй кийдирилган янги либосдан юраги оркага тортиб улиб колиши ёки вахимадан умуман кадам босмай куйиши мумкин, бунда эса кайф йук.
– Ха, энди тушундим. Ундай булса, йулбарс ясамокчи булган бузогимиз хам шундай булиши керак.
–Худди шундай.
–Айик хам дедингиз. Уни нимага кийдирамиз?
–Хавотир олманг, унинг тулупи узимда бор. Уни уша чет элликларга куз-куз килиб, узим кийиб, айик булиб уйнаб бераман.
–Жуда, соз,-деди Абдумалик ака, кувончга тулиб, аммо ортикча хушвактлик чунтакка (Миша рассом ишни бошламасданок куп нарса талаб килиши мумкин) зарар булиши мумкинлигини уйлаб, узини банд киши хисоблаб, «мен хозир, телефон килиб олай»-деганча ташкарига йуналди.
Абдумалик ака ташкарига чикибок Янгибойга сим кокди.
–Янгибой иним, харакатланиб турган бури булса дегандингиз тугрими? Яшшанг. Топилди. Ясалади. Мабодо, туртта бурининг ёнида харакатланиб юрган туртта чиябури, битта йулбарс, битта айик хам кушсамчи?.. Иложи булмаган иш борми? Мехмонлар янаги якшанба келадими?.. Худо хохласа шанба куни барча хайвонларни узингизга курсатаман.
Белгиланган куни Абдумалик аканинг огилхонасида хозирча боши узгартирилмаган, туртта «бури», туртта «чиябури» ва битта «йулбарс»ни бир охурдан овкатланаётганини курса буларди. Бу холатни курган Янгибой ичаги узилгудек булиб кулди.
–Ухшабдими? – суради Абдумалик ака уз ишидан мамнунлигини билдириб.
–Узокдан караса, булади. Лекин, мехмонларни бу  «йирткич»ларнинг олдига келтириб булмайди. Бури билан кашкир «ба-а-а», йулбарсингиз  ханграб юборса шармандамиз чикади. Хамма тоат-ибодатимиз бир пул булади.
–Уларни якинлаштирмайсиз-да. Яхшиси, мехмонларни тунда олиб келинг, бехавотир булади.
–«Йирткич»ларингизни кузлари ёнадими?
–Албатта, манави ясама жаг устидаги кузга махсус фосфор суртилган,-деди Абдумалик ака, деворга осиб куйилиб, хали кийдирилмаган, ясама бури, чиябури, йулбарс бошларини курсатиб.
–Айик хам бор девдингиз?
–Бор. Уни якшанба куни олиб бораман.
–Майли Абдумалик ака мехмонларни кечки пайт олиб утишга харакат киламан. Лекин буларингизни бир жойга куйманг. Бир-бири билан тишлашмайдиган, хамла килмайдиган йирткич йирткичми? Сунъийлиги дархол билиниб колади.
–Тушунарли.
–Абдумалик ака бунака бакувват куйлар билан эчкиларни каердан топдингиз, жуда вахимали бури булиб кетибди? – суради Янгибой улар огилхонадан чикишгач.
–Суриштирдик, вилоятдаги барча узига тук фермерлар, хонадонларни кезиб чикдим десам хато эмас. Бундай «йирткич» ясаладиган куйларнинг уз сири, хусусиятли томонлари бор экан, аникладик, топдик.
–Хуш, нима экан бу сир?
–Хай, майли сизга айтаколай. Диконглайдиган, шух куй эчкилар булиши керак.
–Куйнинг диконглагани?
–Ха, бошкалардан ажралиб, хар нарсага сакрайверадигани булиши керак. Бундайларини уй эгалари хам, чупонлар хам жон деб сотишга тайёр туришади. Бор сири шунда.
–Йулбарс ясаган бузок хамми?
–Албатта-де.
–Молларни каердан олганлигингиз ёдингизда турсин.
–Хуп.
–Бу «йирткич»ларни ясаган уста каерда?
–Уста эртага боради. Таништириб куяман.
–Манзил узгарганини айтдим-а. Бузтепа адирига борасиз.
–Тушундим. У жойларни жуда яхши биламан.
–Кун ботишидан аввал борамиз, бироз чой-пой ичгач адирга чикамиз.
–Жуда соз, яхшилаб ичирсангиз, иш унумли булади.
Янгибой мийигида кулди-да, «урганмаганимизни, ургатасиз-да устоз»,-деди. Бу гапга Абдумалик ака хам хазил чин килиб, «замондан жа, оркада колиб кетган эканмиз, сиз ёшлардан урганишимиз керак экан»,-деди тилёгламалик килиб. Янгибой бу чала эътирофни узи учун мукофот сифатида кабул килиб, ташкарига чикди.
     Бузтепада качонлардир ахоли яшаган. Тог этагида жойлашган бу тепаликнинг хажми 10х10 гектарни ташкил килади. Тепалик атрофи текислик, беш юз метрлардан сунг эни 10 метрлар узунликда арик казилган. Бу арик душман хужумидан мухофаза маъносида булган. Авваллари арик тепаликни айлантириб олган дейишади. Демак сувдан утиш учун каердадир куприк хам булган. Хозир арик тепаликнинг шарк томонидан утади. Тепаликнинг бошка томони тупрок билан текисланиб кетган. Уша арик окиб утган томонда камишлар усиб кетган, ахён-ахёнда дарахтлар хам кузга ташланади, бир суз билан айтганда, табиатнинг ёввойи куриниш – чакалакзор хосил килинган. Белгиланган сценарийга кура, «йирткич»лар мана шу чакалакзордан чикиб келишлари керак.
Якшанба куни кечкурун Абдумалик ака жияни Сафар, Миша рассом, «ЗиЛ» юк машинаси хайдовчиси Турсунбой билан биргаликда ясама «йирткич»ларни Бузтепа ёнидаги дунгликка бирма бир тушириб, чакалакзорга туртта бурини алохида, туртта чиябурини алохида, битта йулбарсни алохида жойга козик кокиб боглаб келишди.
Белгиланган режага кура, асосий ишни Сафар килиши керак эди. Мехмонлар келишгач у эмаклаб бориб аввал чиябуриларни козикдан ечиб, очик далага хайдайди. Кейин буриларни, сунгра йулбарсга мослаштирилган эшшакни далага кувади.
Эшшак шунаканги ужар ва ахмок хайвонки уни тебратишнинг узи машаккат. Жамоа бу муаммонинг ечимини хам уйлаб чикди. Миша рассом  айикнинг костюмини кийиб энг охирида чикиб келади ва эшшак, тугрироги йулбарсни кувишга ёрдам беради.
Мишанинг костюмини Абдумалик ака курмаганди. «Айикдака-айикда» деб уйлаганди, аммо бошка муаммо чикиб колди. Миша кийган костюм Россиянинг совук улкаларида яшовчи бахайбат кунгир тусли айикники булиб чикди.
–Миша, айигинг жуда бахайбат-да, узимизнинг жайдари, кичкинагина айикнинг костюми йукмиди?-суради Абдумалик ака, нимадандир хавотир олиб.
–Бошкаси йук. Булгандаям уни одам танасига мослаштириб тикиш учун икки хафта вакт керак буларди,-деди Миша.
Абдумалик ака  соатига каради. Кун ботишига бир соатлар колди, мехмонлар келадиган вакт булди. Энди тайёргарликни кучайтириб, хамма уз жойини эгаллаши лозим.
–Сафар, сен хам Миша телефонларингни “без звук”ка куйинглар. Таркалишамиз.
Сафар ва Миша белгиланган уз жойларига кетдилар.
Абдумалик аканинг телефони жиринглади. Гушакнинг нарёгида Янгибой ташвишли охангда, маст охангда, мижговланиб, унга шундай деди:
–Короче, устоз. Биз боряпмиз. Йирткичларни овлашга. Яна тагин уларнинг ёнида адвокатлари булмасин!
–Канака адвокат?
–Химоя килишга уринувчилар-да, мен хакикий овчиларни олиб боряпман.
–Америкаликларми?
–Йук, улар келишмади. Узимизнинг энг азартний овчиларимиз билан боряпман, улар хали яна куп ов килишади, йирткичларни ёнида турилмасин, снайпер винтовкаларимиз, “ночной видение” аппаратларимиз бор, тушунарлими?
– Тушунарли,-деди Абдумалик ака телефонини учираркан.
Кейин Янгибойнинг гапларини мулохаза кила бошлади. “Йирткичларни куйворинг”, “ёнида одам булмасин”, “снайпер винтовка”миз бор, “мехмонлар келмади”-деди.
Демак, чет эллик мехмонлар келишмагач, узимизнинг харбийларни овга чикишга кундирган.
Шу гапларни уйлаб турган пайтида пастдан харбийларнинг бронетраспёртери куринди.
–Сафар куйларни, эшшакни еч-у, коч! Миша тулупингни ечиб, бу ёкка кел! Овчилар келяпти, улар сизларни аяб утиришмайди!
Абдумалик ака шу гапларини айтгунча БТРдан киска-киска автомат отила бошлади. Абдумалик ака нима килиб куйганини уйлаб, дахшатга тушди. Унинг кон босими кутарилиб, ерга йикилди...