( з павагай да роднай мовы)
Ішоў па свеце добры Як,
Карычневыя плечы.
І цверды лоб, і позірк- у фас,
Мо самы лепшы ў свеце.
І нада ж, здарылася так-
Прыстаў да холкі клешчык,
Не бачна было : змяты фрак,
Кашляе- бо не лечан.
І смокча, хутка падурнеў
Праз сытасць, да хваробу.
Шырокі,- кажа,- твой каўнер,
Як страва мне на пробу.
І з тый пары, куды б ні ішоў
Той моцны Як ,праклята
Кусае клешч мацней, ізноў,
Увайшоў ў раж багата.
І злег той Як, куды ісці,
Калі няма сіл болей,
І быццам звычна ўжо- цярпі,
Скубае крыху побач.
А клешчык рады,
Добры знак,
Калі не крочыць ежа,
Калі маўчыць Як, думаць слаб,
Жыцця ж ў ім- з смерцю межа.
Так і ў жыцці,
Уладу мець
Імкнецца фрак памяты,
Калі ж кашляе той важак,
Ўсе знішчыць да гарбаты………1-12-2015.