Тафаккурга лойик вокеа

Анвар Шукуров
          Аллохнинг куч кудрати, ер юзидаги вокеалардаги иштироки ва хикмат ила килаётган ишлари хакида Абдумалик жуда куп вакт гапирмай юрди. Баъзи вокеаларга мана ун йилдан хам ошди. 
           Дунёда яшаётган замондош узбеклар ичида унга шу неъмат берилдими? Балким вактинчаликдир. Балким умри охиригачадир. Бу неъмат шуки, нимани уйлаб турса, нима уни кийнаётган булса, ният килиб Куръон очса, уша муаммонинг жавоби Расули Акрамга туширилган Фотирдаги оят оркали конун сифатида, Расули Акрамнинг умматига курсатиб берилади.
          Мана бугун хам Аллохнинг куч кудрати, унга курсатилган хикмати билан боглик Абдумалик билан булиб утган вокеаларни бошкаларга баён этсамми, йукми деб Куръон очса, Худ сурасидаги мана бу оятлар булган вокеаларни ёритиш кераклигини билдириб турибди:
Быть может, ты оставишь что-то из того,
Что открывается тебе Аллахом,
И твою грудь стеснят (тревоги) оттого,
Что говорят они:
«Что же не спущено сокровище ему
Иль не сошел с ним вместе ангел?»
Но ты ведь только увещатель,
Аллах же – Управитель всех и вся!
                Куръон 11-сура, Худ, 12-оят
              Аслида Аллохнинг куч-кудратини англаш учун хеч кандай гап сузнинг кераги йук. Кечаси осмонга бокинг. Хад-худудсиз осмон, унда эса саноги йук юлдузлар. Инсоният хозирга кадар осмон ёриткичлари булган бу юлдузларнинг сонини аниклагани йук. Мана шу осмон Куръонда айтилганидек, биринчи осмон.
               Шу юлдузларни яратиш, жойлаштириш мумкинлигини тасаввур килолмаймиз. Уларнинг баъзилари ер шаридан бир неча баробар катта. Ер шаридаги хамма инсонни бир жойга туплаб, бетон коритиб катта тош яратиб курингчи, унинг катталиги канча буларкин? Уша тош ер шаридан катта булмайди. Яъни, етти миллиард одам бир жойга туплангани билан ер шаридан катта тош яратолмайди. Ер шаридан катта миллиард, миллиард тошларни эса бир Зот яратган, холос. Яна тагин бу бор-йуги биринчи осмон.
                Иккинчи мисол ундан-да оддий. Инсон она корнида бир томчи суюкликдан яралади, ёруг дунёга чиккач, уша бир томчи сув олтмиш, етмиш, баъзан юз, икки юз килолик аклли мавжудотга айланади! Одам киёфасидаги робот ясаш мумкин. Лекин эллик килолик роботга эллик килолик, юз килолик роботга, юз килолик масаллик керак. Сиз бир ёки икки грамм нарсадан икки ёки уч килолик нарса яратиб курингчи. 
                Аммо, бунинг маънисини англаш учун инсонда хеч булмаса фахм-фаросат булиши керак. Бизга «дунёни англаб булмайди» деб укитишди. Биз хам бунга куникдик. Факатгина нафсимиз буюрган ишни килавердик.
                Аллохнинг гунохкор кули Абдумалик охирги ун бир йил ичида шунаканги куп илохий вокеаларнинг гувохи булдики, хайрон коласан киши. Унинг дуо ва илтижолари туфайли ундан ортик абутуриент укишга кирди.
               Унинг устидан кулиб масхара килганлар хам жазоларини олдилар. Уларнинг куплари мансабдорлар, таникли кишилар эди. Шулардан биттасини айтиб берган максадга мувофик.
               Ноябрь охири декабрь ойлари эди. Ноибликка кейинги муддатга сайланаётганларнинг руйхати матбуотда эълон килинган ва сайловолди учрашувлар бошланаётган пайт эди. Бу руйхатда Абдумалик йуклиги маълум эди. Абдумалик хукумат поликлиникасига тишини даволатгани борди. Эрталабдан одам гавжум. Тиш даволаш хонасига иккинчи каватга чикиб, йулак оркали юрилгач яна биринчи каватга тушиш керак.
             Абдумалик иккинчи каватга чикиб бироз юргач бир кишининг кайкайган холатда деворнинг терс томонига караб турганини курди. Курди-ю, бир нуфузли газетанинг бош мухарририни таниди. Бир неча маротаба куришишган, узаро салом алик бор бу шахс узининг тек котиб туриши билан «менга якинлашма!» деяётгандек эди.
             Абдумалик унинг ёнига бормасдан утиб кетди.
              Январь ойи урталарида янги ноиблар сайланди. Эски ноиблар январнинг охиригача ишлашлари керак эди. Абдумалик кабинетни топширмасидан бурун, дабдурустдан елкасини угирган бош мухаррир ишдан кетиб колди.
             Кейин бир-икки журналист уртокларидан сураб-суриштирди, бош мухаррир нима учун ишдан кетганини «узиям билмай копти» деган хулоса ажрим килинди.
              Орадан олти етти, балким ундан-да купрок муддат утди. Абдумалик бир журнал тахририятида, таниш журналист билан, унинг кабинетида чой ичиб утирган пайтда, Абдумалик таниган, ишдан кетган собик Бош мухаррир кириб келди.
              Саломлашишди. Собик бош мухаррир «э, йук»,  «бэ, йук» арз хол килиб кетди. Унинг айтишича, якинда мана шу бинонинг бошка каватида жойлашган ишхонага бир нарсани аниклаштириш учун келган экан. У хонадаги бир ёш йигит дабдурустдан уни «чикинг, кетинг бу ердан» деб кувиб солганмиш.
               Абдумалик ёши улуг, журналистик стажи катта бу кимсага нисбатан одобсизлик килингани учун, унга хамдардлик билдирар экан, нега айнан у Абдумаликнинг олдида узининг шарманда булганини айтиб бераётганидан хайрон-у лол булиб колди.