Судьбой прописана дорога

Вера Авдеева 2
Судьбой  прописана  дорога
От  мелких  хворей  и  обид.
Она  рассудит,  но  не  строго,
И  красотою  удивит.

За  неизвестным  поворотом
Возникнет  храма  голова.
Я,  как  дорога,  стану  кроткой,
Живучей  стану,  как  трава.

Иду,  пока  дорога  мАнит.
И  смысл  подарит  жизни - путь.
И  в  октябре  и  в  тёплом  мае
Дорога-жизнь,  дорога-суть.

2.9.15