Дзяучына спявала пра белые росы,
цвяток заплятала у русыя косы,
Мая Беларусь ты,мая чарауница,
к табе я душою хачу прытулицца.
Устану я зранку,пайду у чыста поле,
я колас пшаницы упляту у сваю долю.
Мая Беларусь ты ,мая чарауница,
сваим сэрцам с табою хачу парадницца.
Кольки пройде гадоу,кольки зим я не знаю,
тольки сэрцам сваим цябе вельми кахаю.
Мая Беларусь ты,мая чарауница,
низка у пояс табе я хачу пакланицца