Машка па беларуску
Наташка парвала адносіны з жаніхом літаральна за дзень да вяселля. Па якім чынніку? Ніхто не ведае. Але з тых часоў яна яго і ведаць і бачыць не жадала. І калі нарадзілася Машка, Наталля дала ёй сваё прозвішча і імя па бацьку ад імя свайго бацькі. І сталі яны як сёстры: Наталля Сяргееўна і Марыя Сяргееўна.
Наташа - брунэтка, з густымі кучаравымі валасамі, а Машка - блакітнавокая бландынка з залатымі валасамі.
Я жыла з імі ў адным пакоі, у інтэрнаце.
Машка, як жаўрук, уставала вельмі рана, і сваімі звонкімі песнямі не давала мне позна спаць па выходных, што мяне моцна раздражняла. Але што зробіш, думала я тады, як маляню растлумачыш?
А ўвечар Машка з жаўрука ператваралася ў саву. Укладваць спаць яе было вельмі цяжка.
У памяці захавалася такая карціна:
Наташа сядзіць за сталом і робіць выгляд, што чытае кнігу, а на Машку не звяртае ніякай увагі.
А Машка стаіць ў дзіцячым ложачку і бясконца паўтарае:
- А-а-а, ц-ц-ц… А-а-а, ц-ц-ц… А-а-а, ц-ц-ц… А-а-а, ц-ц-ц… А-а-а, ц-ц-ц…
Гэта яна просіцца на гаршок і адначасова паведамляе, што жадае піць. А раптам, якая-небудзь просьба ды спрацуе…
Але Наташа па-ранейшаму чытае, і не звяртае на падманшчыцу ўвагі...