Кароткі жудасцік
Гарыць, патрэскваючы, свечка, уваткнутая ў шклянку, асвятляючы невялікі круг прасторы. Усё астатняе губляецца ў цемры.
Гадзіннік б'е поўнач.
Нябачны ў гэткай цемры, нема мяўкае чорны кот, сінхронна з боем гадзінніка.
Стоячы на каленках на зэдлічку, Гарык паспешна голіцца, гледзячы ў бок пузатага нікеляванага імбрычка.
У дзверы хтосьці гучна пастукаў...