Мой сябар галоўдоктар
(Фантасмагорыя)
Прывітанне Аляксандру Гриневу
http://www.proza.ru/avtor/grialed
Ля пад'езда на лавачцы ў радок сядзелі старыя трухлявыя паганкі і лаяліся мацюком гультаявата-бразготка. Так і жадалася ўзяць шланг і паліць іх вадой халоднай са шланга. Толькі няма ў мяне шланга гэтага, нажаль.
- Мой сябар, галоўдоктар… - п'яным голасам бразгатаў адзін паганец трухлявы…
Пагражаў ён гэтым свайму суседу па лаўцы, старой трухлявай апеньцы, лысаму і з выгляду зусім чарвіваму.
…Можна ўявіць сабе гэтага сябра, галоўдоктара, нябось, выпівалі разам, у вольнае ад выклікаў да буйных пацыентаў час.
А калі прагучыць выклік, галоўдоктар бярэ сваю валізачку, услед за ім хістаючыся паднімаецца наш паганец, і яны цягнуцца да машыны.
Галоўдоктар з валізачкай залазіць унутр, наш паганец садзіцца за руль. І машына нясецца ў ноч, гудучы сірэнай і віляючы на сустрэчнай паласе.
Беражыся, выпадковыя мінакі і падарожнікі!
Беражыся, пацыенты!