Сацыялістычнае спаборніцтва
- Каб было відаць, хто як працуе, - сказала наша брыгадзір Люда, - давайце падзелімся на пары, і кожная пара будзе грузіць сваю скрынку…
Нас у брыгадзе было восем чалавек, мы збіралі памідоры на малдаўскім полі і грузілі іх у чатыры вялікіх кантэйнера, усталяваных на прычэпе трактара.
- Давайце, - пагадзіліся ўсе…
І пачалося. Не жадалася у бруд ляснуць… Звычайна трактар мы нагружалі за паўгадзіну. А зараз праз дзесяць хвілін тры кантэйнеры былі загружаны цалкам і адзін напалову, а ўся брыгада цяжка дыхала, як пасля кроса.
- Чыя гэта скрынка? - грозна спытала Люда, паказваючы на паўпарожні кантэйнер.
- Мая, - ціха сказала Су А Лін.
- Дрэнна працуеце, - сказала Люда.
- Так, яна адна працавала, - сказала Оля, а яе напарніца, чамусьці грузіла ў мой кантэйнер.
А Су пакрыўдзілася і залезла на дрэва.
- Давайце і далей так працаваць, вельмі хутка атрымліваецца, - прапанавала Люда.
- Не, - хорам сказала ўся брыгада.
І кожная з нас казала:
- Я, асабіста, працавала як заўсёды. Але іншым гэта ў натугу. І, к таму ж, нервовае, нездаровае становішча.