Дружыннік
Працаваў у нас у інстытуце Саня Шабанаў. Комік, ці то па няшчасці, ці то дарам божым, незразумела было. Быццам бы ў ім не было нічога асаблівага, Саня як Саня, але варта было на яго зірнуць, як адразу пачынае здавацца, што ён цяпер выкіне які-небудзь трук, ці фокус пакажа, ці, у крайнім выпадку, анекдот распавядзе…
…Неяк раз далі заданне падзяжурыць народнай дружыне побач з універсамам "Рыга": маўляў, кажуць, там, ля крамы, золатам спекулююць, трэба вылавіць злачынцаў…
…І Саня пайшоў з дружынай …
…Стаіць Саня ля "Рыгі", пакутуе, хвіліны лічыць…
Раптам хтосьці паціху тузае яго за рукаў:
- Чуеш, мужык, - пытае нехта шэптам. - Золата трэба?
- Грошай у мяне няма. - адказаў Саня, гледзячы ў столь…