Філасофскія думкі
Дырэктар школы, Герцыковіч Абрам Залманавіч, вёў у нас у старэйшых класах філасофію і палітэканомію. Вельмі складаны і нецікавы прадмет. Колькі я ні чытала зададзены параграф, у галаве нічога не адкладалася, як ветрам усё праносіла міма.
Любіў дырэктар выклікаць некалькі чалавек адразу, пасадзіць іх на пустыя парты, даць кожнаму па лісціку чыстай паперы і заданне высветліць пісьмова якое-небудзь філасофскае пытанне.
І вось выклікае ён мяне. Дае лісцік, зверху якога напісана пытанне, якое трэба высветліць на падставе прачытанага дома параграфа.
А я нічога не памятаю. Што рабіць?
І напісала я складанне на гэту тэму.
На наступным уроку дырэктар адзначыў, што я выказала цікавыя думкі, і паставіў мне пяцёрку за працу.
- Дай спісаць, - ціха папрасіў мяне Ігар…
Не даць? Пакрыўдзіцца. І этыкет школьны не дазваляе, не даваць спісваць.
А калі даць спісаць? Складанне?
Я спалохалася, што пакрыўдзіцца, і дала спісаць…