Камуніст
Да майго таты часам заходзіў у госці яго начальнік, камуніст, стары, лысы.
Яны сядзелі на кухні, пілі гарэлку, закусвалі яе яешней, запечанай з кавалачкамі сала. А таксама хатняй квашанай капустай і салёнымі грыбамі. І ўгаворваў ён тату ўступіць у партыю. Як жа, перадавік вытворчасці, фатаграфія ўвесь час вісіць на дошцы пашаны - і не ў партыі. Лепшыя людзі павінны быць у партыі.
А тата сціпла адмаўляўся:
- Не, не жадаю…
Мне гэты татаў начальнік зусім не падабаўся. Камуніст, і раптам такі лысы, чырвонаморды і п'яны. Вось, наша настаўніца па гісторыі Марыя Антонаўна, толькі паглядзіш на яе і адразу відаць - гэта сапраўдная камуністка, эталон. А тут - наадварот, эталон, якімі камуністы не павінны быць.
***
Калі краіна развалілася падчас перабудовы, Марыя Антонаўна з'ехала ў другі горад.
- Цікава, - з'едліва казала Лілька, - з якой пазіцыі яна цяпер асвятляе гісторыю…