Вар’яцкае асарці
18 сакавіка 2014 гады
…Зіма. Шмат снегу выпала… Па завадскім двары кругамі бегае снегапрыбіральны трактар….
***
…Па двары важна блукаюць куры. Купка жоўценькіх пухнатых камячкоў згрупавалася вакол квактухі, сядзяць, натапырыўшыся, пухнатыя шарыкі, вочкі заплюшчылі. І так захацелася мне дакрануцца, пагладзіць які-небудзь шарык. Але нельга, спалохаюцца. А вакол іх па двары кругамі бегае белы легкадумны певень.
- Добрыя ў мяне куры? - пытаецца, усміхаючыся, бабуля..
- Так, - кажу я, - асабліва гэта, - і спрабую дацягнуцца рукой да чорнай курыцы, якая прабягала міма. Калісьці яна была маім любімым ручным піскляняткам, чорненькім пухнатым шарыкам. Але ў маю адсутнасць вырасла, здзічэла.
…І пайшла я ў сад. І калі я адчыняла брамку з двара на дарогу, белы певень паспрабаваў праціснуцца паміж мной і слупом. А я яго адштурхвала далонню зваротна ў двор і думала: які адважны певень, не баіцца мяне.
А, наогул, чаму я яго не пускаю? Ён таксама мае права пабегаць і па вуліцы і па садзе.
А потым мы сядзелі з пеўнем побач над саджалкай, і ён гаротна ўздыхаў: не дапусцілі яго гуляць у бадмінтон, удзел у якім ён выйграў па латарэі. - Чым ты будзеш гуляць? – спыталіся ў яго. І зараз ён гаротна ўздыхаў з-за гэтай несправядлівасці…
…- Як добра гуляць, гуляць добра, з бляскам, бачыць на шмат хадоў наперад, і ўвесь час выйграваць-выйграваць-выйграваць!…, - радасна-ўзбуджана казала Тамара.
- Гуляць цікава толькі з раўнымі,… - сказала я…
- Ну, чаму? - перабіла мяне Тамара, - так выдатна гуляць шмат лепш усіх і ўвесь час выйграваць.
- Калі ўвесь час выйграваць, - сказала я, - стане сумна, - гуляць трэба з раўнымі….
А Тамара, напэўна, і не чула, што я казала, яна сядзела, прыхінуўшыся да сцяны, вочы яе летуценна ззялі, і перад ёй ляжала дошка з нардамі…
…Ніколі я не магла бачыць на дзесяць хадоў наперад. І заўсёды бачыла толькі адзін ход, і той няправільны…