Я не верыла ў казку – паверыла ў свет,
Аднак лепей дарогі па чысціні нет.
Аднак верую ў лепшую я чысціню,
Проста жыць без цябе не магу…
Я не знаю, як быць, я не ведаю дня…
Я не верую ў памяць вякоў…
Проста зноў жа адна, зноў жа адна…
І з табой, не с табой на спаконы вякоў…
Знаю, буду з табой, верую, знаю…
І няхай мне гавораць “пусцяк”…
Усё роўна дакожу, як мурашкі па кожы,
Кожны пуць, кожны дзень --- вольны шлях.