малюся за цябе ...
малюся на цябе ...
быць, толькі быць з табой!
і нічога больш...
спі, мая родная, заўтра будзе новы дзень і сонца сустрэне цябе усмешкай!
хочаш, я табе спяю пра тое, як на ціхім моры раптам узнікае хваля, проста, сама па сабе і, натхнёная стыхіяй, імчыцца да гарызонту ... верачы, што там яе бераг ...
А хочаш можа ... я буду спяваць аб ветры, што ляціць лёгка і вольна, падобна птушцы, той птушцы, пра якую мы гаварылі ...
А быць можа лепш ... я табе вершы пачытаю ...
Мой спакойны голас, уварваўшыся ў гэтую цішыню, раптам разбурыць яе ... і будзе здавацца, што так і павінна быць ... Я буду чытаць вершы, а ты прыжмурыў вочы і будзеш прадстаўляць свае невядомыя светы …
Спі, мая родная ...
І калі ты прачнешся, я таксама буду з табой ...
Спі ...
А я памалюся за цябе ...
© Зоя Близнюк