Иги тенгим бла ара шахарыбыз Москваны ариулугъуна кёмюлюб, таныш орамларында, ашхы сёзимле башымы баса, кёлюм уллу бола, мийикге чыгъады.
Эсге тюшюре озгъан заманны, джюрегим къызыу ура, метрогъа джетебиз. Татлы джукъудан уяннганча, сагъышларымдан уяныб ашыгыш баргъан миллетге къатышыб, керек станцияма келиб тюшебиз.
Биягъы ашхы сезимле юсюмю басыб, «дженгил атла», деб сыртымдан тебергенча, чабыб чыгъама таныш орамчыкъгъа, къачан эседа сени бла насыб сынагъан, ариулукъну эки юлешген джерибизге. Умутуму юзмей, джутланыб къарайма сени колунг тийген таянчакъгъа.
Талай заманны кёзлерим чыракъ кетиб, джюрегим сени излей, кюсей, къолуму сени таба узатыб, кеси аллыма ышара тургъанымы эскереме.
Эсге тюшюрюрге кюрешеме: къууанчыбыз ичибизге сыйынмай, нени юсюнден ушакъ бардыра эдик, кюлгенибизге ашыгъыб баргъан адамла да эс бёле, насыбыбызгъа сейиртда боламы эдиле? Кайдам..
Санаб атлагъанча, ууакъ атлай, экибиз заман ашыруучу кётюрге джетиб, тылпыууму тыйыб, сени аякъ тауушларынгы эшитиб къоялсам деб тынгылайма. Аллай да насыб къайда… Мийикден джыгъылгъан къанатлыча джюрегим аз бола, кесими къолгъа алыб, ариу сыфатынгы унутургъа кюреше, заманны къалай кетгенин да ангыламай, таныш орамла бла ызыма айланама.
Джашау дегенинг къалай сеийирди. Исси кюн, уруб кетген джелчикча, насыбны ёлчелемей бериб, дагъыда ызына сыйырыб сынайды. Да алай болмаса, ангыларыкъда болмаз эдик насыбны багъасын.
Ётген иги замандан тансыгъымы ала, джюрегими мыдахлыгъын насыб сынагъан джерлерибизде къоя, кечеги ариу хауаны эркин солуй, шахарны ариулугъуна батылама.