Я Вас не ведаю амаль зусім, вядома.
Ды што-то ў Вас хвалюючае ёсць, -
І хваляванне гэта злічыць маю гонар
за нешта вышэй, ці святое я прызнаць...
Для Вас ўва мне ёсць добрых слоў нямала,
Што маю права толькі ў вершах сказаць...
Ў будучыні, што потым бы агульным стала, -
Мне Вас хацелася б сваёй назваць...
Але дакладна же я гэтак невядомы:
Адкуль я ёсць, і хто я ў глыбіні...
На вашым месцы я таксама бы, свядома,
Трымаўся ад мяне ўдалечыні!
Убачыць Вас імгненне - я шчаслівы!
Бязмерна рады я - усмешкі дар прыняць!...
Дакучлівы ў час, і зноў - сарамлівы,
І зноў пішу вершы, каб Вам аддаць ...
Браціслаў Лібэртус
пераклад: 17 лістапада 2011
Пераклад з рускай мовы: http://www.proza.ru/2010/12/03/785
Твор даступна да каментавання таксама і на:
LIBERTUS_VIERSHY_BY http://vkontakte.ru/libertus_viershy_by