Сонет 98

Джеймс Гудвин -Волшебник
С тобой я был в разлуке, милый друг,
Когда апрель дыханием своим
Всё изменил с улыбкою вокруг;
Сатурн плясал от счастья вместе с ним.

Но без тебя ни аромат цветов,
Ни песни птиц, ни волшебство земли,
Ни чтение историй и стихов
Утешить моё сердце не смогли.

Я не хвалил оттенок алых роз
И лилий ослепительный венец;
Они лишь символ юности и грёз,
Тогда как ты для мира – образец.

Разлука мне казалась зимним сном:
Как с твоей тенью, я играл с цветком.


From you have I been absent in the spring,
When proud-pied April, dress’d in all his trim,
Hath put a spirit of youth in every thing,
That heavy Saturn laugh’d and leap’d with him.

Yet nor the lays of birds, nor the sweet smell
Of different flowers in odour and in hue,
Could make me any summer's story tell,
Or from their proud lap pluck them where they grew.

Nor did I wonder at the lily's white,
Nor praise the deep vermilion in the rose;
They were but sweet, but figures of delight,
Drawn after you, you pattern of all those.

Yet seem’d it winter still, and, you away,
As with your shadow I with these did play.



www.sonetws.com
16.02.2011 Париж
Стихи – В. Шекспир, перевод – Д. Гудвин
Картина – И. Славинский