Менуэт

Альфия Давлетшина
Венеция.
Промозглая сырость.
В каком же веке мне это приснилось?
Оборваны струны
Жизни чьей-то.
Мужчина.
Перстень.
Забытое тело.
В красивых губах
Застыла улыбка.
И думаю я
Быть может ошибка?
Твоих романов похищенных след.
Украден шкафчик.
Молчит «Менуэт».

http://www.youtube.com/watch?v=nawqWddVlcY