О, колькі год табе, бярэзінка? –
Хачу ў цябе я запытаць,
Такая высачэнная, прыгожая,
Заўседы рада сустракаць.
У летні час, калі спякота,
У цяньку сядзелі ля цябе,
І так абняць была ахвота,
Узяць энергію сабе.
Палашчыць і твае лісточкі.
Якія на галіначках растуць,
Бо ёсць адзін у нас куточак,
Сафіі-сквер у нас завуць.
Маленьку латку ускапалі,
“Сы” літару малюем на зямлі,
І кветкі розныя саджаем -
Мы упрыгожыць сквер прыйшлі.
Грабінак шмат ужо сядзіць,
Але зусім такія маладыя,
Гады Сафіі будзем мы лічыць,
І гронкі упрыгожаць залатыя.
Вольга Арлоўская 27. 09. 2003г.