Родная мова
Светлана Борновалова
Я слухаю родную мову:
нібыта жалейка пяе
і з сэрцам складае размову
пра шчасце і гора мае.
І хораша так, і журботна:
дзяцінства, матуля...Ўспамін
сагрэе азябшую душу,
бы ў сцюжу той цёплы камін.
Ажыўшыя вобразы, мары
нахлынуць - ці яўна, ці ў сне -
і штосці нарэшце напомняць
забытае: мне - пра мяне.
Каб не разгубілася ў свеце
і каб не прапала ў імгле,
іскрыстыя чыстыя словы,
як зоркі,
ратуюць мяне.
--------------------------------
нібыта(белорусск. язык) - как будто, словно
жалейка -------------- - свірель
журботна ------------- - грустно
нарэшце -------------- - наконец
разгубілася ---------- - растерялась
22.02.2007г.