Тірлігінді олімге азірлік кор. Пайгамбарымыз Мухаммед (с.г.с.)
– Олім коркынышы калай туындайды?
– Табигаттын тылсым сырларына орай, ойлау жуйеніз бен жуйке кушініз азайганда миынызды мазалайтын, озінізді азаптайтын олім коркынышы таяйды. Кейбір адамдар унемі оліп каламын ба деп коркып омір суреді. Осы ауру ойлар, барлык рухани агымдарды алмастырады. Жындыханаларда олім коркынышынан есі ауып кеткен ерлер мен айелдер толып жатыр. Бул коркыныштын пайдасы жок, ажал ойласан да, ойламасан да дамін таусылган куні келеді. Шакарім бул туралы:
Омір, дуние, жер мен кок, откен заман,
Ажал алмай коймайды ешкімді аман.
Олмей, ошпей, картаймай жургін келсе,
Ол болмай ма тагдырды жамандаган?
Ажалды калыпты жагдай деп кабыл алыныз. Жогарыда суреттелгендей тагдырды жамандауга бола ма? Тагдырыныз онша жаман емес те шыгар. Арине, олім коркынышы жаксы емес. Жастык – картыкка, омір – олімге дайындалу. Бакытты олмеуге себеп жок.
Егер де озініз фани омірде жаксы жумыс жасап, істерінді ретке келтіріп, жаныныз жай тауып неге коз жумбаска? Егер де узак гумыр кешсеніз олімге коз жумбаныз. Ол туралы котерінкі коніл куймен айтып озінізді дайынданыз. Барлык омірініз – олімге дайындык. Озінізді канагаттанган калыпта устаныз, окініште калманыз. Аскак омір суріп, салтанатты олуге умтылыныз.
Жаратушы шын журегінмен, конілінмен не сурайсын соны береді. Адамдардын назік денелері мен назік алемде озара куат алмасу унемі журіп жатады. Біз ойымыз жане назік денелеріміз аркылы коршаган ортага жане назік алемге озіміздін санамыздан болініп шашыраган куатымыз аркылы – тілегімізді, калауымызды, арманымызды, максатымызды білдіреміз, хабарлаймыз, Жаратушыдан сураймыз. Осынын асерінен коршаган орта мен назік алем ойлаган ойымызга орай: тілегімізді, калауымызды, арманымызды, максатымызды кабыл етіп, осылардын іс жузіне асыуын камтамасыз етеді.
Казір атом гасыры, гылым айтады, букіл Галамшар куат деп. Физиканын бірінші заны: «Куат курылмайды да, курымайды да», – дейді. Ол материянын ар турлі турлерінде, шексіз жолдарымен пайда бола береді, бірак осынын барі бір куат. Онын турі гана озгереді, бірак жойылып кетпейді. Омір дегеніміз – куат.
Егер де куат жойылмайтын болса, онда куаттын баска турлері сиякты омір де жойылмайды. Омір ар турлі агымдар аркылы озгерістерге тусуі мумкін, біракта омірлік куат болып кала береді. Олім тек кана бір калыптан екінші калыпка отетін отпелі кезен.
Жан денеде болганда адам омір суреді, ал ол денеден кеткенде омір суру догарылады. Дене біраз уакыт откен сон біртіндеп ыдырап, материянын
баска туріне айналып кетеді.
– Кейбір адамдардын адамнын алдагы олім туралы ойланбауынын себебі неде?
– Кунделікті тіршілікте адамнын алдагы олім туралы ойланбауынын себебі – жаннын мангіліктігінде. Жан мангілік болгандыктан, озін танге балайтын кейбір жандарга фани омірдін откіншілігін ойлатпайды. Оларга Абай былай дейді:
Адамзат – бугін адам, ертен топырак,
Бугінгі омір жаркылдап алдар бірак.
Ертен озін кайдасын, білемісін,
Олмек ушін тугансын, ойла, шырак.
Егер олім отпелі кезен болса, онда олімнен кейін узак уйкыдан баска ештене де болмайды, ал уйкыдан коркып керегі жок.
– Ой озендері кай багытпен агады?
– Омір екі арнамен агып жаткан озенге уксас. Бір арнасы денсаулыкпен пен бакытка апарса, екінші арнасы карама-карсы багыт: ауруга, мезгілсіз карілікке, бакытсыздыкка, сатсіздікке апарады. Бул озен киял немесе колдан жасалган емес, ол Ертіс калай акса, ол да адамнын миында су турінде емес, ой турінде агып жатыр. Бул озенде табыстын агысы жаксы ойлардан, ал сатсіздіктін агысы жаман ойлардан туындайды. Осы келенсіз ойлардын басты каупі – коркыныш.
– Дін коркынышка карсы тура ала ма?
– Дін багалы нарсені жасайды, коркыныш осыларды куртады. Дін – курайды. Коркыныш – куртады. Оркенниетті дамудын басынан аягына дейін осылай болады. Барлык табыстын бастауы – сенім. Барлык сатсіздіктін –бастауы коркыныш. Сондыктан да біз коркынышпен куресе алуымыз ушін, онын табигаты мен себептерін тусінуіміз шарт.
Коркыныш унемі туракты болмайды, олай деп нак сеніммен айтып отырганымыздын себебі, коркыныштан да сенім кушті. Біздін оміріміздін басты багдарламасы, адамдарды коркыныштан куткарып, конілдеріне сенім уялату, себебі коркыныштын камшылайтыны соншалык, олардын кейбіреулері оздеріне-оздері кол жумсауга дайын.
Егер де сізді коркыныш билеп турса, жуйке соккысы мен ширыгуынан кутыла алмайсыз. Егер сіз табигат-анага сенбесеніз озінізді денініз сау, жасарган калпынызда сезінбейсіз. Сіз буган толыктай сенуініз кажет, ол сізді тан мен жан ауруларынын курдымынан суырап алып шыгады. Озініздін ойлау жуйенізді озгертіп, жуйке куші коймасын толтырып алганнан кейін, коркыныштан пайда болган кедергілердін барін де женетін боласыз.
– Коркынышты калай женуге болады?
– Коркынышты жену ушін тандік, акылдык, рухани куат керек. Оз коркынышынызды озініз женуініз керек, себебі озінізбен бірге озініздін даналыгыныз бар.
Кудай бізге коркыныш сезімін танбайды, тек кана куатты, махаббатты жане дурыс ойды гана береді.
Осы создерді оздерінін бакытсыздыктары, сатсіздіктерімен куресіп журген ерлер мен айелдерге берініздер.
Олар оздерінін намаздарында, уйыгандарында (созерцания), жолдары ашылып, акыл-ойларына сенім уялаганша кайта-кайта кайталап айта беруі керек.
Табигаттын жолымен омір суре бастаганда, жогаргы куштерден – ойлау жуйенізді озгертіп, коркыныш пен жуйкенін ширыгуынан куткаруын сурап отінініз. Кунделікті намаз окыганда, не уйыганда осы куштермен жолыгуыныз мумкін. Адам тек кана ішіп-жеу ушін гана омір сурмейді.
Коркыныштан кашпаныз, оны талдап таннін бір сезімі ретінде кабылданыз. Таннін сезімінін алдауына жол берменіз. Озінді-озін мусіркеменіз. Озінді мусіркеу – бостан боска куатты жогалту. Осыдан кутылсан баскадан да тіленшілеп комек куту адетін жоясын. Нагыз кайгы келгенде, каскайып турып карсы алатын боласын. Білініз, уакыт барін де емдейді.
Еш уакытта женілісті мойындаманыз. Есінізде болсын, озінізге тагы бір мумкіншілік беру еш уакытта кеш емес.
Тагы да – откен кунмен омір сурменіз. Откен омір барлыгымызга таяк жегізіп, озегімізге окініш орнатып, журегімізге каяу салган. Бірак тугелдей жаман болган жок, тек осыларды гана еске тусіру кажет. Тіпті сіздін откен омірініз тым бакытты болса да, откен кунмен омір сурменіз. Омір артка кайта бурылмайды.