Мы будзем бадзяцца па Віцебску
І піць віно проста з рыльца,
Рагатаць, маляваць і спяваць
І палохаць гэтым тубыльцаў;
Буду кветак вар’яцтва пладзіць,
Ну, а ты атакуеш формамі
Нябачанымі і чыстымі -
Далоў забабоны з нормамі!
Я пачуюся вельмі шчасліваю
І кінуся лётаць над дахамі,
Любавацца Заходняй Двіною
Ды храмаў белымі гмахамі.
Будзем з табой філасофстваваць,
Абмяркоўваць нашу адметнасць...
А потым возьмемся за рукі
І скокнем у беспрадметнасць.