Зорка Венера

Наталья Стрелкина
 Ярко Венера взошла над землёю,
 Воспоминанья с собой привела…
 Помнишь, когда повстречались с тобою
 Ярко Венера взошла.

 С этой поры начал я восхищаться
 Небом ночным и звезду в нём искать
 Тихой любовью к тебе разгораться
 С этой поры начал я
 
 Но расставаться наш час наступает
 Видимо, доля такая у нас.
 Сильно любил я тебя,  дорогая,
 Но расставаться наш час.
 
 Буду в далёком краю я томиться
 В сердце любовь затаивши свою;
 Каждую ночку на звёзды дивиться
 Буду в далёком краю

 Глянь иногда на неё, сделай милость.
 В небе ночном свои взгляды сольём
 Чтоб на минуту любовь возродилась,
 Глянь иногда на неё.



 Максим Богданович

 Расстане
 
 Зорка Венера ўзышла над зямлёю,
  Светлыя згадкi з сабой прывяла...
  Помнiш, калi я спаткаўся з табою,
  Зорка Венера ўзышла.

 З гэтай пары я пачаў углядацца
  Ў неба начное i зорку шукаў.
  Цiхiм каханнем к табе разгарацца
  З гэтай пары я пачаў.

 Але расстацца нам час наступае;
  Пэўна, ўжо доля такая у нас.
  Моцна кахаў я цябе, дарагая,
  Але расстацца нам час.

 Буду ў далёкім краю я нудзіцца,
  Ў сэрцы любоў затаіўшы сваю;
  Кожную ночку на зорку дзівіцца
  Буду ў далёкім краю.


 Глянь іншы раз на яе, – у расстанні
  Там з ёй зліём мы пагляды свае...
  Каб хоць на міг уваскрэсла каханне,
  Глянь іншы раз на яе... 

 Слушать оригинал в исполнении Якова Науменко тут http://plus-music.org/Зорка+Венера